1. ‘mający kłujące zakończenie lub tnącą, wyostrzoną krawędź’; 2. ‘odczuwany w dotyku jako kłujący lub szorstki’; 3. ‘surowy i bardzo wymagający; będący przejawem takiej surowości’; 4. ‘wyrażający naganę, krytykę lub nieprzychylny stosunek do kogoś lub czegoś’; 5. ‘bardzo groźny (o psie)’; 6. ‘bardzo wyraźny’; 7. ‘skręcający pod kątem mniejszym od prostego lub szpiczasto zakończony’; 8. ‘mający mocny, pikantny smak (o potrawach)’; 9. ‘silnie działający na powonienie’; 10. ‘wysoki (o dźwiękach)’; 11. ‘mocno nasycony barwą’; 12. ‘mocno odczuwany (o uczuciach, wrażeniach, odczuciach)’; 13. o wietrze, mrozie ‘dokuczliwy, przenikliwy’; 14. ‘przebiegający w gwałtownej formie’; 15. ‘mający wyraźne kontury i dobrze odcinający się od tła’; 16. ‘stromy’.
Od XIV w.; ogsłow. (por. czes. ostrý, ros. óstryj) < psłow. *ostrъ ‘ostry’ – ma odpowiedniki m.in. w stlit. aštras oraz łac. ācer ‘ostry’; podstawą pie. *ak'-ropowstały od pie. *ak'- ‘ostry’; w językach słow. do grupy spółgłoskowej wstawiono wrostek -t- ( -sr- > -str-).
ostrężyna
1. ‘krzew o pędach okrytych kolcami, jeżyna’; 2. ‘owoc tego krzewu’; od XV w.; pochodzi od psłow. *ostręga ‘coś ostrego, kolec, pęd rośliny z kolcami’ > ‘kolczasta, sękata żerdź, kolczasty krzew, jeżyna’ utworzonego od psłow. *ostrъ; w stpol. w postaciach ostrożyna, ostrzezyna oraz ostrzężyna
ostroga
1. ‘kostny wyrostek z tyłu nogi koguta’; 2. stpol. ‘ostrokół; teren otoczony ostrokołem’; 3. ‘kabłąk metalowy z kolcem lub zębatym kółkiem, przypinany do butów, ułatwiający jeźdźcom prowadzenie konia’; od XV w.; ogsłow.< psłow. *ostroga ‘coś ostrego; ostroga’ utworzone od psłow. przymiotnika *ostrъ ‘ostry’
ostrze
‘ostra, tnąca krawędź’; od XVI w.