1. ‘symbol, znak, alegoria’; 2. ‘postać, wyobrażenie, podobizna; kształt, forma’; 3. ‘kształt w znaczeniu geometrycznym’.
Pochodzenie:
Od XV w.; w szerszym znaczeniu od XVI w.; utworzone od łac. figūra ‘kształt nadany ręką ludzką, podobizna czegoś’.
poleca
b/d
poleca
b/d
figuralny
‘symboliczny, metaforyczny’; od XVI w.; pochodzi od łac. figūralis‘ts.’
poleca
b/d
figurant
1. pierwotnie ‘aktor-statysta’; 2. potem ‘osoba bez znaczenia’; od XVIII w.; utworzone z fr. figurant
poleca
b/d
figurować
1. ‘przedstawiać symbolicznie, wyobrażać’; 2. później ‘widnieć w rejestrze, spisie’; początkowe znaczenie od XVI w. za łac. figūrare, późniejsze– za niem. figurieren i fr. faire figurer.