1. ‘los, położenie, stan’; 2. dawniej i dialektalnie ‘pomyślność, szczęście, fortuna’;3. potocznie ‘udział w czymś, należna część’.
Pochodzenie:
Od XVII w.; płnsłow. (por. stczes. dole ‘pomyślność, powodzenie’, ros. dólja ‘część, prawo do udziału w czymś; los, szczęście’) < psłow. *doľa ‘oddzielony kawałek, wydzielona część czegoś’ > ‘powodzenie lub niepowodzenie, dobry lub zły los’; dokładnym odpowiednikiem jest lit. daliá ‘część; część składowa czegoś; spadek; okres, pora’; źródło w pie. *del(ә)- / *dol- ‘rozdzielać, rozłupywać, rozszczepiać; rzeźbić, wyrzynać, ociosywać’; pierwotnie ‘odcięta część czegoś’ > wtórnie ‘należna komuś część; dział, prawo do udziału w czymś’ > ‘powodzenie lub niepowodzenie (przy otrzymywaniu należnej części); los, przeznaczenie’.
Podobne teksty: