1. ‘dzielić na części, oddzielać coś od czegoś ostrym narzędziem’; 2. ‘krajać, ścinać, przycinać; rąbać; kosić’; 3. ‘uderzać czymś ostrym, ranić, kłuć, smagać, chłostać’; 4. ‘kąsać, żądlić’; 5. dawniej ‘biec, pędzić’.
Pochodzenie:
Od XV w., ogsłow. (por. czes. tit, tnu, ukr. tjaty, tnu) < psłow. *tęti, *tьną/ę‘ciąć, siec, rąbać (ostrym narzędziem)’ – pokrewne z lit. tinti ‘klepać kosę’, gr. témnō ‘tnę, kroję’ oraz stirl. tamnaid ‘odciąć’ – wszystkie one pochodzą odpie. pierwiastka *tem- ‘ciąć’.
Źródło
Gdy do Kijowa wjeżdżał, ciął w fortę złotą.
Marcin Bielski (1495-1575)
poleca
b/d
poleca
b/d
pociąć
czasownik przedrostkowy
poleca
b/d
przeciąć
czasownik przedrostkowy
poleca
b/d
przyciąć
czasownik przedrostkowy
poleca
b/d
rozciąć
czasownik przedrostkowy
poleca
b/d
ściąć
czasownik przedrostkowy
poleca
b/d
uciąć
czasownik przedrostkowy
poleca
b/d
wciąć
czasownik przedrostkowy
poleca
b/d
wyciąć
czasownik przedrostkowy
Podobne teksty:
Materiał opracowany przez eksperta