‘odczuwać strach, lękać się’.
‘odczuwać strach, lękać się’.
Od XIV w.; ogsłow. (por. czes. bát se, ros. boját’sja, scs. bojati sę) < psłow. *bojatisę ‘doznawać uczucia strachu, lękać się’ – pokrewne ze stind. bháyate ‘boi się’,lit. bijóti(s) ‘lękać się, bać się’ pochodzącymi od pie. *bhōī / *bhәi- / *< bhī- ‘ts’.
W stpol. i w gwarach występowała starsza postać bojać się; z czasem nastąpiłościągnięcie w temacie bezokolicznika: -oja- > -a-.
Źródło
Bojałeś się przyjąć onego Jezusa.
Ewangelia Nikodema, 1544 r.
Wzburzenia ludu się bojał.
Piotr Skarga (1536-1612)
Oni tego sąć bardzo bojeli.
Kazania gnieźnieńskie, koniec XIV w.
‘uczucie strachu, obawy, lęku’; od XIV w.; ogsłow. (czes. bázen, ros. bojázń) < psłow. * bojaznъ ‘ts.’ < psłow. *bojati sę z przyrostkiem *-znъ
1. ‘odczuwać lęk, strach; bać się’; 2. dawniej również ‘spodziewać się czegoś złego’; od XVI w.; wyraz powstał po przekształceniu starszej postaci obawać się ‘spodziewać się czegoś złego’ wg in. czasowników wielokrotnych, takich jak nabawiać się, zabawiać się; ta wcześniejsza forma jest podobna do czes.obávat se, utworzonego z przedrostkiem *o-bojawać się (czes. *o-bojavati se)< stpol. czasownik *o-bojać – tu podobnie jak w czasowniku bać się nastąpiło ściągnięcie-oja- > -a-;...
Materiał opracowany przez eksperta