Czy ludzie lubią się bać? - rozprawka

Strach istnieje od wielu wieków. Każdy się czegoś boi. Każdy czuł przed kimś lub przed czymś strach. Nawet, gdy proces ewolucji człowieka nie był skończony, to każdy inny organizm się czegoś bał. Lęk jest czymś absolutnie normalnym, nie ma ludzi, którzy potrafią się temu oprzeć . Zastanawiam się jednak i to będzie tematem moich rozważań: Czy ludzie lubią się bać?
Pierwszym argumentem, który rozważy hipotezę przedstawioną we wstępie jest fakt, że każdy człowiek potrzebuje jakiś doznań. Życie z reguły jest nudne. I każdy człowiek musi je jakoś urozmaicać. Wymaga to fantazji. Najczęściej poszukiwanym doznaniem jest właśnie owy strach. W oparciu o powyższe sformułowania odpowiedź na pytanie zawarte w temacie brzmi: Tak.
Następnym argumentem, który potwierdza, że ludzie lubią się bać, jest fakt oglądania przez nich horrorów i innych filmów, których podstawowych doznaniem artystycznym jest odczuwanie właśnie owego strachu i lęku. Tego rodzaju filmy przyciągają najwięcej widzów do kin.
Kontrargumentem dla dwóch powyższych jest fakt, że ludzie paradoksalnie boją się odczucia strachu. Wiedzą, że strach i lęk może ich sparaliżować i ta myśl ich przeraża, dlatego bardzo duża część ludzi nie dopuszcza do siebie tego uczucia. Tak więc uważamy, że ludzie nie lubią się bać.
Kolejnym argumentem pozornie podobnym do powyższego jest fakt strachu i lęku przed przeszłością. Ludzie, którym nie żyje się zbyt dostatnio i dobrze, boja się tego co ma się za chwile wydarzyć i jak nie trudno się domyśleć nie lubią tego uczucia, a więc nie lubią się bać.
Trzecim argumentem potwierdzającym fakt, iż ludzie nie lubią się bać, jest to w jaki sposób traktujemy śmierć. Śmierć od zawsze jest i pewnie jeszcze długo będzie tematem tabu. Owa tabuizacja jest efektem tego, że ludzie nie lubią się bać, tak więc wolą nie myśleć o tym co będzie dalej. Boją się tego. Doświadczamy tego każdego dnia, chyba nikt z nas nie zna osoby, która mimo nawet swojej wielkiej wiary lubi myśleć o śmierci i się jej bać. Każdy człowiek wypiera od siebie to myślenie, bo jak powtarzam już któryś raz z kolei nie lubi się bać.
W swojej pracy przytoczyłam dwa argument mówiące, że człowiek lubi się bać, ale aż trzy temu zaprzeczające. Tak więc w świetle przytoczonych w trzech ostatnich akapitach argumentów słuszność zawartej w nich tezy, że człowiek nie lubi się bać, zdaje się być oczywista. Na zakończenie dodam tylko, że nie warto się bać, być może i jest to przypływ adrenaliny, ale powoduje on znacznie więcej szkody, niż pożytku, co zostało przeze mnie udowodnione w przytoczonych powyżej przykładach.