dobry uczynek

‘czyn zgodny z zasadami moralnymi, godny naśladowania, szlachetny’; wyr. rzecz., bibl. (Mt 26, 10: „Czemu sprawiacie przykrość tej kobiecie? Spełniła dobry uczynek względem mnie. (…).”, por. także: Mk 14, 7); (…) ujawnił też inne swoje sekrety (...), a to, że żyli „według przykazań”, a to, że praktykuje „dobre uczynki” (…). – W. Łysiak.