Człowiek

nie szata zdobi człowieka

być podobnym do ludzi

‘wyglądać przyzwoicie’; zwrot; Weź się przyzwoicie ubierz, żebyś był podobny do ludzi. – „Cogito”.

co człowieka nie złamie, to go wzmocni

fraza; To oni mówią, że co człowieka nie złamie, to wzmocni. – „Cogito”.

człowiek bez charakteru

‘konformista, pozbawiony zasad moralnych, podatny na oddziaływanie innych, bezwolny, dający sobą powodować’; wyr. rzecz., psych.; Jak można na takie stanowisko powołać człowieka bez charakteru. – Internet.

człowiek człowiekowi wilkiem

‘ludzie są sobie nieżyczliwi, zawistni’; fraza,łac. homo homini lupus est; Człowiek człowiekowi wilkiem/Człowiek człowiekowi strykiem. – E. Stachura.

człowiek czynu

‘ktoś aktywny, przedsiębiorczy’; wyr. rzecz.; Nie siedział i nie czekał z założonymi rękami, był człowiekiem czynu, dlatego szybko przystąpił do działania. – „Fakt”.

człowiek interesu

‘przedsiębiorca, ktoś prowadzący firmę’; wyr. rzecz., public.

człowiek małej wiary

‘ktoś, kto nie dowierza, wątpi, nie ma zaufania do kogoś’; wyr. rzecz., bibl. (Mt 14, 31: „Jezus natychmiast wyciągnął rękę i chwycił go, mówiąc: «Czemu zwątpiłeś, małej wiary». Słowa Jezusa skierowane do św. Piotra.);

człowiek prawy

‘ktoś uczciwy, zacny’; wyr. rzecz.: (…) czymże innym, jak nie linczem, był donos na Andrzeja Przewoźnika, (…) człowieka prawego i godnego, któremu przyprawiono gębę agenta (…). – „Angora”.

człowiek renesansowy/renesansu

‘ktoś wszechstronnie uzdolniony, o szerokich zainteresowaniach, erudyta’; wyr. rzecz., kult.;

człowiek starej daty

‘człowiek o staroświeckich poglądach, niedzisiejszy’; wyr.rzecz.; Rzecki był człowiekiem starej daty, miał śmieszne poglądy. – praca egzam.

człowiek środka

‘człowiek o wyważonych poglądach, nie reprezentujący skrajnych poglądów’; wyr. rzecz., polit.

człowiek światowy

‘ktoś bywały w świecie, obyty, bywający w różnych środowiskach’;wyr. rzecz.; Profesor Geremek jest światowym człowiekiem, zna tylu wybitnych ludzi, jest zapraszany na różne uczelnie. – Internet.

człowiek wielkiego serca

‘ktoś szlachetny, prawy, dobry’; wyr. rzecz.; Z nekrologów czy mów pogrzebowych dowiadujemy się, że pan prezes był człowiekiem wielkiego serca, pan doktor był człowiekiem niezastąpionym, ciotka była aniołem dobroci (…). – J. Twardowski.

człowiek z charakterem

‘człowiek silny, odważny, nieugięty, kierujący się zasadami’,wyr. rzecz.;

człowiek z charyzmą

‘człowiek mający szczególne właściwości, które powodują,że cieszy się uznaniem, uwielbieniem u innych ludzi, autorytet moralny, ktoś wyjątkowy’; wyr. rzecz., relig.; charyzmat ‘łaska, dar Boży’; Nawet ludzie nie związani z Polską wiedzieli, że papież Jan Paweł II jest człowiekiem z charyzmą. – Internet.

człowiek z marginesu (społecznego)

‘ktoś prowadzący pasożytniczy, przestępczy tryb życia’; wyr. rzecz., public.; W ciągu krótkiego czasu stał się człowiekiem z marginesu. – Internet.

swój człowiek

‘ktoś łatwo nawiązujący kontakty, życzliwy, godny zaufania’; ‘człowiek należący do jakiejś grupy, partii, wyznający te same poglądy, zasady’; wyr. rzecz.; Wiedzieliśmy, że to swój człowiek i nie pomyliliśmy się. – TVN.

szary człowiek

‘zwykły, przeciętny człowiek, obywatel’; wyr. rzecz., public.; Choć jestem szarym człowiekiem, nie pozwolę się lekceważyć i obrażać. – Internet.

właściwy człowiek na właściwym miejscu

‘człowiek kompetentny, odpowiedni nadane stanowisko, umiejący radzić sobie w różnych sytuacjach’; fraza, polit.; Można powiedzieć, że wreszcie mamy właściwego człowieka na właściwym miejscu. – Internet.