1. ‘istniejący osobno, oddzielony, pozostawiony bez innych, bez opieki, bez towarzystwa, odosobniony, samotny’; 2. ‘działający, występujący samodzielnie, ulegający samoistnie jakiemuś procesowi, zmianie’.
Pochodzenie:
1. ‘istniejący osobno, oddzielony, pozostawiony bez innych, bez opieki, bezvtowarzystwa, odosobniony, samotny’; 2. ‘działający, występujący samodzielnie,vulegający samoistnie jakiemuś procesowi, zmianie’.
Pierwotna postać
Dawniej, a współcześnie w gwarach, stosuje się także postać samy.
poleca
b/d
samiec
1. ‘zwierzę płci męskiej’; 2. stpol. w szerszym znaczeniu ‘istota płci męskiej’; od XV w.; utworzone od sam; pierwotnie w znaczeniu ‘ten, który jest sam, samotny’ > wtórnie ‘osobnik płci męskiej’, co nastąpiło pod wpływem obserwacji, że samce w wielu gatunkach żyją oddzielnie, podczas gdy samice zajmują się młodymi; por. też czes. samec ‘ts.’ oraz sch. sámac ‘kawaler, nieżonaty; samotnik’
poleca
b/d
samotny
1. ‘żyjący w samotności’; 2. ‘znajdujący się na odludziu, ustronny’; od XVIII w.; jest to przymiotnik utworzony od pol. przestarzałego rzeczownika samota ‘samotność; odludzie, pustkowie’ pochodzącego od psłow. *samъ
poleca
b/d
poleca
b/d
poleca
b/d
poleca
b/d
Podobne teksty:
Materiał opracowany przez eksperta