1. ‘syn, córka, następca w linii prostej’; 2. dawniej też ‘spadkobierca, dziedzic; następca’; od XVI w.; wywodzi się od słow. *potomъkъ ‘ten, który jest po kimś, następuje w czasie po kimś’ utworzonego od wyrażenia przyimkowego *po tomь; dawniej występowały również postaci: potumek, potonek oraz potunek.
poleca
b/d
potomność
‘przyszłe pokolenie; potomkowie, następcy; przyszłe czasy’
poleca
b/d
potomny
1. ‘przyszły, późniejszy, następny’; 2. dawniej też ‘dziedziczny’; 3. liczba mnoga potomni ‘przyszłe pokolenie; potomkowie’; od XVI w.
poleca
b/d
potomstwo
1. ‘potomkowie’; 2. także ‘następstwo, następowanie, dziedzictwo’ (XVI w.); od XVI w.; słowo to występowało także w postaciach: potumstwo, potunstwo oraz potemstwo.