1. ‘w chwili następującej po czymś, o czym była mowa’; 2. ‘dalej, następnie’; 3. przestarzale ‘co więcej, nadto, wreszcie’.
1. ‘w chwili następującej po czymś, o czym była mowa’; 2. ‘dalej, następnie’; 3. przestarzale ‘co więcej, nadto, wreszcie’.
Od XIV w.; ogsłow. (por. czes. potom, ros. potóm) < psłow. przysłówek *potomь‘w chwili następującej po czymś, następnie, po jakimś czasie’ utworzony z psłow. wyrażenia przyimkowego *po tomь ‘po tym’.
W stpol. użwano również postaci potym.
1. ‘syn, córka, następca w linii prostej’; 2. dawniej też ‘spadkobierca, dziedzic; następca’; od XVI w.; wywodzi się od słow. *potomъkъ ‘ten, który jest po kimś, następuje w czasie po kimś’ utworzonego od wyrażenia przyimkowego *po tomь; dawniej występowały również postaci: potumek, potonek oraz potunek.
Materiał opracowany przez eksperta