Władza i dylematy z nią związane

Termin ?władza? bywa rozmaicie rozumiany i stosowany. Zawsze jednak utożsamiany jest z odpowiedzialnością ambicją i silną wolą. Odpowiedzialność jest ściśle związana z obowiązkiem jaki sobie narzucimy. Człowiek może sprawować ją wieloaspektowo : może kontrolować otaczający go świat , własne ciało czy też procesy myślowe. W węższym znaczeniu władza to metoda wpływania na innych ludzi, szczególnie na całą społeczność. Z pierwszym rodzajem władzy spotykamy się na co dzień, choćby w sytuacji nakłaniania swojego ciała do ruchu czy mowy. Aby w prawidłowy sposób dbać o siebie i swoje zdrowie musimy kontrolować niemal każdy ruch, każde pragnienie i myśl. Człowiek posiadający silną wolę czyli władzę nad sobą potrafi ustrzec się przed rożnego rodzaju nałogami. Są one sposobem na ucieczkę w inny pozornie lepszy świat, przed problemami i cierpieniem Nie prowadzi to jednak do niczego dobrego.
Jak napisał Seneka ? ?panować nad sobą to najwyższa władza? Człowiek musi wierzyć w swoje możliwości bo tylko to umożliwi mu panowanie nad sobą. W życiu należy postępować zgodnie z własnym ?Ja? uwolnić się od przymusu robienia czegoś, czego robić się nie chcę. Jak każdy swoją władzę pojmie, wykorzysta i uwierzy, taką przyszłość sobie wyznaczy.
Wierzę w to, że jeśli człowiek postanowi sobie coś i będzie mocno w tym trwał, wytrwa i osiągnie swój cel. Nasze życie jest serią relacji, rozmaitych relacji , którym co dzień musimy stawiać czoła. Żyjąc według swoich priorytetów i uznawanych wartościach nie pogubimy się . Jesteśmy istotami które ciągle się rozwijają. Wolna wola jaką ofiarował nam Bóg to następstwo tego rozwoju. Same pokusy nie mogą uwieść ludzi mądrych bo tacy po prostu perspektywicznie patrzą na swoje życie i liczą się z konsekwencjami. Często stajemy na rozstaju dróg i zastanawiamy się którą dalej podążać. Dylemat można rozwiązać na dwa sposoby: podejmując słuszną lub bledną decyzję. Jest to związane z tym czy potrafimy zaufać własnej intuicji i czy jesteśmy w stanie zapanować nad własnym życiem.
Władzę można sprawować też nad innymi ludźmi. Wiąże się to oczywiście z dużą odpowiedzialnością zarówno dla organu władzy jak i poddanych mu ludzi. Zazwyczaj człowiek, który sprawuje tą najwyższą władzę powinien godnie i z zaufaniem wykonywać swoje obowiązki. Przedstawicielem tej grupy jest np. prezydent. Na nim spoczywa dobro całego kraju. My -obywatele powinniśmy badać i obserwować czy dana jednostka radzi sobie z przyjętymi obowiązkami aby w razie czego interweniować. Każdy ma w sobie choć trochę pokusy władzy, ale u każdego człowieka ma ona inny wymiar: jednym wystarczy władza nad samym sobą, a drugim natomiast władza nad państwem to za mało. Dlatego niektórzy w mniejszym lub większym stopniu powinni uważać, aby nie obudzić w swoich duszach czarnej cząstki, która znajduje się w głębi każdego z nas . Musimy pilnować się, rozważnie podejmować wszelakie decyzje i nie brnąc w coś jeśli czujemy że jest to złe ponieważ zło znajdując się w nas kiedyś się przełamie, rozleje i zostanie wykorzystane, przez co może źle wpłynąć na sprawowaną władzę.
Innym trafnym przykładem będzie władza rodzicielska. Dopóki dziecko jest małe rodzice są za nie w pełni odpowiedzialni.
Jest to ogromny obowiązek. Często bowiem zwłaszcza w wieku dojrzewania kiedy dziecko poznaje prawdziwy świat i jego uroki należy pilnować aby nie popadło w nałogi i złe towarzystwo. W takiej sytuacji rodzic musi myśleć racjonalnie i przejąć na jakiś czas władze nad dzieckiem, bacznie przyglądać się czy pociecha nie zachowuje się dziwnie.
Jednak tak naprawdę władzę dał nam Bóg. Koncepcję tą potwierdza i rozwija św. Paweł w słowach: ?Każdy człowiek niech się poddaje władzom zwierzchnim; bo nie ma władzy, jak tylko od Boga, a te, które są, przez Boga są ustanowione Przeto kto się przeciwstawia władzy, przeciwstawia się Bożemu postanowieniu; a ci, którzy się przeciwstawiają, sami na siebie potępienie ściągają(..)Chcesz nie bać się władzy? Czyń co dobre a otrzymasz od niej pochwałę. Jest ona bowiem narzędziem Bożym ku dobremu.(..) ?. Według św. Pawła człowiek poddając się władzy pragnie również podporządkować się Bogu. To On ustanowił bowiem najrozmaitsze formy władzy i poddaństwa przewidując że człowiek będzie rywalizował ze swoim bliźnim.
Reasumując: ustalona władza zabezpiecza porządek i harmonie w społeczeństwie. Obdarzając nas władzą Bóg okazuje zaufanie jakim darzy konkretnego człowieka. Tak więc władza jest zaszczytem jakiego mamy szanse dostąpić.