Życiorys Michaela Frayna

Michael Frayn urodził się w Londynie w 1933 r. Studiował filozofię w Cambridge.

W latach 1957-1963 był felietonistą i reporterem dziennika The Guardian. Od 1963 roku pisywał stałe felietony i reportaże z całego świata dla Observera. Od połowy lat 60-tych publikował powieści i książki o tematyce filozoficznej, m.in. „The Tin Men” 1965, „The Russian Interpreter” 1966; „Towards the End of the Morning” 1967; „A Very Private Life” 1968; „Sweet Dreams” 1973.

Jest laureatem wielu nagród, wśród nich: Somerseta Maughama 1961, Howthorden 1967 i National Press Award - nagrody wydawców prasy – 1970 r. W sumie napisał dziewięć powieści, z których ostatnia, „Na oślep”, doczekała się w 1999 roku nominacji do Booker Prize, Whitbread Novel Prize i James Tait, stając się jednym z najbardziej znaczących dokonań literatury angielskiej ostatnich lat.

Dramaturgią zajął się w końcu lat 60-tych, pisząc najpierw dla telewizji – „Jamie” 1968, „Birthday” 1969. W teatrze zadebiutował w 1970 roku: Garrick Theatre wystawił wówczas jego cztery jednoaktówki pod wspólnym tytułem „The Two of Us”. Wkrótce powstały kolejne sztuki „The Sandboy” 1970, „Alphabetical Order” 1975 - komedia roku wg dziennikarzy Evening Standar, „Ośle lata” 1976 - wystawiane w Globe Theatre i wyróżnione nagrodą Stowarzyszenia Teatrów West Endu, Liberty Hall 1980. „Make and Breake” 1980 - kolejny tytuł komedii roku, „Czego nie widać” 1982, „Benefaktors” 1985.

Frayn jest również tłumaczem, głównie literatury rosyjskiej. Przełożył „Wiśniowy sad”, „Trzy siostry”, „Mewę” i „Wujaszka Wanię” Czechowa oraz eseje Lwa Tołstoja. Fascynacja Czechowem zaowocowała powstaniem dramatu opartego na motywach Płatonowa, zatytułowanego „Wild Honey”.
O komediach Frayna pisano, że cechuje je rzadka umiejętność łączenia wysokiego lotu komedii i wyrafinowanej farsy. Należy do najwyżej cenionych współczesnych autorów komedii angielskiej.