Kraje Beneluksu

Krajami Beneluksu nazywamy 3 niewielkie państwa położone w zachodniej europie. Są to Belgia, Holandia i Luksemburg. Nazwa pochodzi od pierwszych liter angielskich nazw tych krajów (BElgium, NEderland, LUXemburg). Kraje te 1957 r. założyły Europejską Wspólnotę Gospodarczą, która przekształciła się w Unię Europejską w 1992 r. państwa te również należą do NATO. Najmniejszym z tych krajów jest Luksemburg, który jako jedyny nie ma dostępu do morza.

Holandia zajmuje powierzchnię 41,5 tys. km2. W całym państwie jest 15,6 mln ludności. Amsterdam jest stolicą konstytucyjną, zaś w Hadze znajduje się siedziba rządu. Językiem oficjalnym jest holenderski, fryzyjski, zaś jednostką monetarną jest gulden holenderski. Jest to kraj równinno-nizinnym. Jego średnia wysokość to 10 m n.p.m. Do Holandii należą wyspy Fryzyjskie. Poniżej poziomu morza znajduje się bardzo dużo część tego kraju, ok. 38%. Charakterystycznym elementem krajobrazu Holandii są wiatraki. Budowane były nadmorskich XV i XVI wieku w celu wypompowania wody z terenów nadmorskich. Największym osiągnięciem w zakresie osuszania terenów położonych w depresji była budowa 32 kilometrowej tamy w Zatoce Zuiderzee i stworzenie na miejscu tej zatoki polderów. Polderem nazywamy zmeliorowany i osuszony teren rolniczy, stanowiący dawniej dno morskie, odgrodzony wałami i odwodniony.

Rolnictwo w krajach Beneluksu jest dobrze rozwinięte. Sprzyja temu umiarkowany, ciepły, morski klimat, oraz nizinne ukształtowanie terenu. Wysoki poziom technologiczny zapewnia nowoczesność gospodarowania. Gospodarstwa są duże i całkowicie zmechanizowane. Wydajność z 1 hektara jest największa na świecie. W Beneluksie uprawia się głównie pszenicę, jęczmień, ziemniaki oraz buraki cukrowe. Eksport płodów rolnych ma znaczny udział w wytwarzaniu PKB