Charakterystyka Robinsona Crusoe.

Nie co dzień spotykamy bohatera, który swą determinacją i chartem ducha potrafi urzeczywistnić swoje marzenia. Przykładem takiej postaci jest główny bohater książki Daniela Defoe -Robinson Kruzoe.
Ta droga do szczęścia wcale nie była łatwa. Robinson od początku musiał zmagać się nie tylko z przeciwnościami losu, ale przede wszystkim z dezaprobatą swych rodziców, którym morze zabrało już dwóch ukochanych synów.
Rodzinnym miastem chłopca był York, gdzie w 1632r. przyszedł na świat.
Jego rodzice nie byli rdzennymi Anglikami, przybyli oni z Bremy i rzemiosłem kupieckim zarabiali na chleb. Marzyli, by jedyny syn zajął się handlem.
Robinsona Kruzoe poznajemy, gdy jest młodzieńcem, niczym specjalnym nie odróżniającym się od swoich rówieśników. Przygoda na bezludnej wyspie odcisnęła ogromne piętno na jego wyglądzie. Po wielu latach życia z dala od ludzi, stał się od do nich zupełnie nie podobny: ,, Łuk, dzida, kosz na plecach, strzępiasta broda, włosem na wierzch wywrócone skóry nadały mu wygląd dzikusa?.
Im dłużej obserwowaliśmy bohatera, tym bardziej mogliśmy się przekonać, że jego charakter był silny, niezłomny, jako człowiek odznaczał się przedsiębiorczością, jasnością umysłu.
Podczas pobytu na wyspie odkrywał wartość nauki, od której podczas pobytu w Anglii stronił. Pomimo trudnej sytuacji na wyspie, żył wartościami wpojonymi mu przez rodziców i wiarę chrześcijańską. Zawsze był lojalny wobec bliskich mu osób, a brak lojalności w stosunku do własnych rodziców, ciężko odpokutował. Od początku cechowała go pokora w stosunku do drugiego człowieka, sił natury, przeciwności losu. Być może dlatego na zawsze nauczony był skromności. Dane mu było także poczuć smak niewoli, dlatego był przeciwnikiem niewolnictwa, a ludzi innego koloru skóry traktował jak siebie. Mimo różnic kulturowych i obyczajowych, dzięki tolerancji, poczuł jak ważna w życiu człowieka jest przyjaźń, całym swym sercem prawdziwie pokochał Piętaszka.
Robinson podejmował wiele prób walki z samotnością. Hodował zwierzęta, pisał pamiętnik, wymyślił sposób odmierzania i zaznaczania czasu, rozmawiał z Piętaszkiem, ale najważniejsze były rozmowy z Bogiem. To one wzmacniały go duchowo, dawały nadzieję na lepsze jutro, aż w końcu umożliwiły pogodzenie się z własnym losem i odnalezienie w nim szczęścia.
Wyróżniał się niezwykle podporządkowanym stosunkiem do przyrody, cenił jej potęgę, zdawał sobie sprawę, że daje mu ona szanse na przeżycie. Dzikość i nieokiełznanie tego zakątka świata, w którym się znalazł, wpłynęła na jego zmysł estetyczny, mógł podziwiać jego piękno.
Jak ważna jest nauka, bohater nasz przekonał się wtedy, gdy dostęp do źródeł wiedzy był niemożliwy. Zawsze interesowały go przedmioty praktyczne, które harmonizowały z dziedziną żeglarstwa. Intuicyjnie przypominał sobie umiejętności nabyte podczas życia w cywilizowanym świecie i wykorzystywał je w życiu na wyspie. Gdy urządzał dom, konstruował narzędzia, budował pułapki na zwierzęta, bazował na wiedzy technicznej, przypominał sobie prawa fizyki, przyrody. Był wytrwały, pracowity i cierpliwy. Potrafił w nieskończoność powtarzać te same czynności, do momentu osiągnięcia zamierzonego celu. Umiał przewidywać pewne sytuacje i wyciągać z nich wnioski.
Robinson Kruzoe należy do tych szczęściarzy, którzy mogą w życiu robić to, co kochają. Jednak los okazał się dla niego twardym przeciwnikiem, kazał mu walczyć ze sobą przez całe życie, dał nauczkę za okazanie sprzeciwu wobec rodziców.
Bohater tej niesamowitej historii zawsze odznaczał się ciepłym i serdecznym stosunkiem do ludzi. Sympatia okazana Piętaszkowi procentowała w przyszłości. W czasie pobytu w Brazylii zyskał zaufanie ludzi, którzy powierzali mu coraz bardziej odpowiedzialne zadania. Uważano go tam za człowieka pracowitego, pomysłowego i godnego zaufania.
Robinson Kruzoe jest człowiekiem, od którego wiele można się nauczyć. Nie jest oczywiście doskonały, gdyż wówczas nie byłby autentyczny. Jak każdy popełniał wiele błędów, ale ważne jest to, że wyciągał z nich właściwe wnioski. Jest przykładem postaci dynamicznej, która zmienia swe postępowanie pod wpływem przeżyć nie tylko na wyspie, jak i w rodzinnym mieście. Dowiódł, że jest odważnym i wartościowym człowiekiem.