Charakterystyka porównawcza Danusi i Jagienki.

W powieści Henryka Sienkiewicza występują dwie główne bohaterki, które stanowią całkowite przeciwieństwo. Danusia była półsierotą - jej matka zmarła podczas najazdu Krzyżaków, a ojciec, odważny i dzielny rycerz Jurand ze Spychowa wysłał ją jako dwórkę do księżnej Anny Danuty, aby uczyła się dobrych manier. Jagienka również była półsierotą lecz w przeciwieństwie do drugiej bohaterki doskonale radziła sobie, prowadząc gospodarstwo i chodząc na polowania. Pomiędzy obydwiema dziewczynami nie było dużej różnicy wieku, Danusia miała 12 lat, a Jagienka 15 lat.
Danusia była bardzo drobną dziewczynką, lecz zachwycała wszystkich swoją anielską urodą
'' [...] stojąc na ławie wydawała się być małym dzieckiem, a zarazem przecudnym, jakby jakowaś figurka z kościoła albo z jasełeczek." Danusia miała przepiękne jasne włosy " [...] Zbyszko patrzył z boku na jej jasne włosy, na podniesioną głowę, na zmrużone oczki i na całą postać oświetloną zarazem blaskiem świec woskowych oraz blaskiem wpadających przez otwarte okna promieni miesiąca." Jagienka natomiast stanowiła przeciwieństwo do Danusi " [...] od Jagienki bił po prostu blask zdrowia, młodości i siły." Jagienka była bardzo silna, miała szerokie ramiona, lecz przy tym wyróżniała się zgrabną figurą. Odznaczała się również, w przeciwieństwie do Danusi ciemnymi włosami oraz dużymi niebieskimi oczami " [...] i zaraz przed oczyma przesunęła mu się Jagienka - modrooka , ciemnowłosa, hoża jak łania."
Danusia i Jagienka bardzo różniły się od siebie charakterem. Danusia była jeszcze niedojrzała i dziecinna, gdyż gdy była szczęśliwa klaskała w dłonie, a gdy smutna płakała. Gdy Zbyszko złożył jej śluby, ona bardzo się śmiała, a zarazem była bardzo szczęśliwa " [...] a przetowłosa Danusia podskoczyła naprzód trzy razy do góry w swoich czerwonych trzewiczkach, a następnie chwyciwszy księżnę za szyję poczęła wołać z taką radością, jakby jej obiecywano jakąś zabawę, w którą się tylko starszym bawić wolno." Dziewczynę tę cechowały także takie cechy charakteru jak nieśmiałość i łatwowierność, co potwierdza fakt, że gdy dostała list z wiadomością o Jurandzie, który tracił wzrok, nie upewniła się czy to jest prawda. Druga bohaterka była bardziej zaradna. Radziła sobie doskonale w życiu. Była sprytna, samodzielna oraz zdecydowana co dobrze ukazuje nam sytuacja, w której Jagienka nie zastanawiała się ani chwili, gdy jej ukochany potrzebował pomocy przy starciu z niedźwiedziem. Dziewczyna ta to ognisko dobroci i troski. Z uczuciem i troską zajmowała się okaleczonym Jurandem.
Ja uważam, że obie dziewczyny były pozytywnymi bohaterkami, ponieważ każda z nich wyróżniała się konkretnymi, choć zupełnie różnymi zaletami.

Jaa dostałam za tą pracę -5.
Mam nadzieję, że pomogłam...((;