Napoleon Bonaparte to grabarz, czy twórczy kontynuator rewolucji francuskiej?

Aby odpowiedzieć na to pytanie należy przypomnieć sobie, co głosiły idee rewolucji. Stan trzeci był niezadowolony z uprzywilejowania duchowieństwa i szlachty, próżniaczego życia dworu wersalskiego, nieudolnych rządów absolutne i rosnącego ucisku podatkowego. Pisarze francuscy szerzyli idee oświecenia, pobudzające do walki o zniesienie przestarzałego systemu politycznego i ustroju feudalnego.
Rewolucja dążyła do utworzenia społeczeństwa obywatelskiego, gdzie władza wywodziła się od narodu ? Napoleon, jednak zaprzeczył tej idei, kiedy w 1802 r. został mianowany dożywotnim cesarzem. Swą monarchię oparł na nowych elitach wojskowych i finansowych, wysokie stanowiska obsadzał krewnymi. Skończyły się prześladowania przeciwników rewolucji, mogli oni wrócić do kraju bez obaw o jakiekolwiek represje, mogli nawet zająć wysokie stanowiska u boku Napoleona.
Swój marsz po władzę Bonaparte rozpoczął od stłumienia rojalistycznego zamachu stanu w 1795 r. zaowocowało to mianowaniem go dowódcą armii francuskiej. W 1796 r. zaczął podbijać Europę. Jego wojska stoczyły około 60 wielkich i małych bitew. Pod zwierzchnictwem Francji w czasie wojen napoleońskich znajdowały się: Królestwo Hiszpanii, Związek Reński, Księstwo Warszawskie, Królestwo Neapolu, Królestwo Włoch, Cesarstwo Austriackie oraz Królestwo Pruskie. Francja stała się potęgą w Europie, Napoleon podporządkował sobie większość kontynentu.
Na zależnych od Cesarstwa obszarach wprowadzano przywileje stanowe, znoszono poddaństwo, sekularyzowano dobra kościelne, ujednolicano cła, rozbudowywano drogi. Niektóre państwa otrzymały konstytucje, oparte na oświeceniowych zasadach: suwerenności narodu, trójpodziału władzy i równości wobec prawa.
Napoleon był niezrównanym mistrzem w manewrowaniu wielkimi masami wojska. Troszczył się o swych żołnierzy ? w swej armii kontynuował rewolucyjną ideę, w myśl której, każdy, bez względu na warstwę społeczną, z której się wywodził, mógł zrobić karierę wojskową. Łatwość uzyskania stopnia stała się wprost legendarna, na czele armii napoleońskiej pojawiło się wielu wybitnych dowódców pochodzących z niższych grup społecznych, jak np. słynni marszałkowie ? Joachim Murat ? syn oberżysty i Michel Ney ? syn bednarza.
Jednym z dokumentów potwierdzających, częściową kontynuację idei rewolucji były wydane w latach 1804 ? 1810 kodeksy napoleońskie porządkujące prawo cywilne, handlowe i karne. Znosiły one podziały i przywileje stanowe, wprowadziły równość wobec prawa i zapewniały wolność osobistą.
W istocie Napoleon był tyranem rewolucji, którą siłą wprowadzał do Europy. Likwidując feudalne struktury tworzył odmienną, nowożytną strukturę państwa i społeczeństwa. Niosąc postęp uszczęśliwiał narodu wbrew ich woli. Idee rewolucji, przynajmniej w pewnym stopniu, dzięki podbojom Napoleona dosięgły większą część Europy. Mimo, iż nie wprowadzał on haseł rewolucji od początku do końca według założeń, to moim zdaniem zrobił wszystko co było możliwe aby propagować jej idee.