Edyp jako człowiek i władca

Edyp jako człowiek
Bohaterem tragedii Sofoklesa pt. ?Król Edyp? jest sam Edyp, władca Teb.
Na początku utworu myśli, że jest synem Polibosa i Merope z Koryntu. Jest zaś porzuconym dzieckiem Jokasty i Lajosa, którego zabił.
Jako człowiek pragnął żyć spokojnie w zgodzie ze światem, próbował oszukiwać przeznaczenie. Bohater będący pełen troski i miłości do swojego ludu rozmawiał z kapłanem, który prosił go o pomoc i ratunek. Edyp cieszy się szacunkiem i dba o losy państwa ?Ja Edyp sławą cieszący się ludzi?, gdy miasto Teby nawiedzają różne nieszczęścia i zarazy poddani ufając mu zwracają się do niego o pomoc. ?jeśli nie tobie zaufać to ? komuż dzisiaj znowu błagamy Cię : ?Pomóż?. Kiedy wysłuchał ludu wołającego o pomoc zaczyna przekładać interesy swoje na dobro państwa i interesuje go lud nawiedzony zarazami. ?bardziej mnie ręka cierpienie ludu niż własna udręka?. Pragnie pomóc ludowi w nawiedzonych klęskach ? spłacę dług Bogu i dług naszej ziemi?. Posłuszny bogom i wyroczni:
?Lecz skoro wróci ? to byłbym przewrotnym
Gdybym za głosem nie postąpił boga?.
Człowiek czynu, inteligentny ? wyzwolił miasto, odgadując zagadkę Sfinksa, tylko on wymyślił rozwiązanie:
?Tyś, bo przybywszy stary gród Kadmisa
Od strasznych ofiar dla Sfinksa wyzwolił?.
Jako sprawiedliwy i zapobiegliwy władca wydaje wyrok na zabójcę Lajosa ma na uwadze dobro miasta. Porywczy i gwałtowny charakter Edypa widzimy, kiedy na drodze napotyka Lajosa, którego zabija w wyniku sprzeczki. Jego usposobienie jest uzależnione od sytuacji, w rozmowach z Kreonem zachowywał się gwałtownie i porywczo. Podejrzliwy wobec Kreona oskarża Terezjasza i Kreona o zdradę. Chór mówi:
? Nam mowa starca wydała się gniewna
I twoja także, Edypie, a przecież
To nie na czasie?.
Kreon zwraca mu uwagę:
? Ale nie rzucaj niepewnych podejrzeń
Bo się nie godzi złych mienić prawymi
Ni prawych złymi bez wszelkiej przyczyny?.
W kontaktach z córkami ukazywał swą łagodną naturę będąc miłym człowiekiem, kochającym ojcem. Martwił się o los swoich dzieci, błaga Kreona o opiekę nad córkami:
? O Dziadki! Gdzież wy? Nie strońcie ode mnie
Niech was obejmę w miłosnym uścisku!?.
Bohater utworu nosi cechy pozytywne i negatywne. Należy do grona ludzi porywczych, pewnych siebie i gwałtownych. Bywa denerwujący w swoich kłótniach i uporze. Współczucie budzi bezradność Edypa wobec losu, jego klęska. Jest pyszny ? postrzega siebie jako wzór ? zbawcę Teb, ufa tylko sobie. Staje się przyczyną nieszczęść miasta. Jest też szlachetny. Społeczność ceni jako władcę. Mimo wszystko Edyp wydaje mi się postacią pełną heroizmu. Na przekór Bogom stara się uniknąć złą.
Cechy charakteru jakie mamy opisane przez pisarza, wyzwalają w czytelniku uczucia. Pozwalają jednoczyć się z bohaterem. Edyp przedstawiony jako mąż ma cechy ludzkie takie jak my: dobre i złe. Stał się reprezentantem każdego z nas, człowieka który skazany został na taki, a nie inny los i nic nie jest w stanie zrobić.