Charakterystyka Zbyszka z Bogdańca

Jednym z głównych bohaterów książki Henryka Sienkiewicza pt. "Krzyżacy" był Zbyszko z Bogdańca. Wywodził się on ze szlacheckiego rodu, który pieczętował się herbem "Tępa podkowa". Jego rodzicami byli Jagienka z Mocarzewa i Jaśko z Bogdańca. Zbyszko został sierotą gdy jego matka zginęła podczas pożaru Bogdańca w czasie wojny, a niedługo po niej zmarł ojciec. Po owych wydarzeniach jego opiekunem został stryj Maćko z Bogdańca.

Zbyszko był bardzo przystojnym i dobrze zbudowanym młodzieńcem. Był wysoki, miał szeroką klatkę piersiową, silne uda, duże bicepsy widziane spod obcisłych ubrań i wydawał się być całkiem dojrzałym mężczyzną, ale twarz wyglądała dosyć młodo jak na swój wiek. Włosy miał długie, jasne przycięte równo nad czołem, śniadą cerę, a oczy niebieskie. Zazwyczaj ubrany był w powciskany od zbroi kubrak, jedynie na wyjątkowe okazje przyodziewał białą jakę, haftowaną w złote gryfy i zdobną złotą frędzlą u dołu, którą zdobył w czasie jednej z bitew.

Zbyszko miał wiele pozytywnych cech. Był szlachetny. Zawsze dotrzymywał słowa. Nawet kiedy Danusia umarła on i tak dopełnił ślubów i zdobył tyle pawich piór z hełmów krzyżackich, ile Danusia miała palców u rąk. Miał dobre serce, dlatego przyjął do swojego orszaku Sandeurusa, którego prawdopodobnie pożarłyby wilki, albo umarłby z głodu. Mścił się na krzyżakach za wszystkie krzywdy popełnione Polsce. Był rycerski i stały w uczuciach. Nie chciał pokochać żadnej innej kobiety przed śmiercią Danusi. Zbyszko był odważny i silny, dlatego nie bał się walczyć ze swoim przeciwnikiem. Zawsze stawał do walki i wychodził z niej obronną ręką. Dbał o honor rycerski. Nie poniżył się przed krzyżakami by ratować swoje życie. Kiedy był w niebezpieczeństwie i groziła mu śmierć fakty te przyjął z godnością. Doskonale władał mieczem i innymi rodzajami broni. Przestrzegał kodeksu rycerskiego. Nie umiał czytać ani pisać. Rozpierała go energia, za to brakowało mu rozsądku. Niepohamowana i porywcza natura młodzieńcza szukała sobie ujścia, rwał się do życia, wielkich czynów rycerskich, do bitew i pojedynków. Był dumą swojego stryja, z powodu honoru, według którego postępował zawsze i wszędzie, oraz wytrenowaniu w różnych typach broni.

Uważam, że Zbyszko jest ciekawą, barwną i godną naśladowania postacią. Jest on przykładem idealnego rycerza postępującego zawsze według honoru i poświęcając się dla swojej ojczyzny. W trakcie powieści dojrzewa, dorośleje i przezywa pierwszą miłość, pokonuje niebezpieczeństwa. Z jednej strony był strasznie lekkomyślny, z drugiej zaś strony w młodym wieku wykazał się dojrzałością i sprytem, który mógłby mu pozazdrościć niejeden dojrzały mężczyzna.