Alina Szapocznikow żyła w latach 1926-1973. Była rzeźbiarką. Początkowo tworzyła pełne ekspresji, uproszczone rzeźby figlarne takie jak: "Pierwsza miłość (1954), "Ekshumowany" (1956), "Maria Magdalena" (1957-1958).
Od 1963 roku w Paryżu, gdzie zaczęła stosować tworzywa sztuczne (poliester, paliuretan), wykonując odlewy własnego ciała, multiplikowane w barwnych żywicach syntetycznych, czasem z dodaniem efektów świetlnych. Szczególnie osobisty charakter noszą cykle prac wykonanych w ostatnich latach jej życia: "Tumerus" (1969-1971) i "Zielnik" (1972), powstały one z odlewów ciała jej syna.
Jedną z najbardziej znanych prac jest rzeźba "Portret wielokrotny (czterokrotny)", która pochodzi z 1967 roku. Przedstawia ona popiersie kobiety, nad którym widnieją 4 twarze kobiet o różnych barwach (rasach) i wyrazach twarzy. Z każdej z nich, wychodzi jedna para skrzydeł. Twarze te, są ściśle zwarte ze sobą. Ta rzeźba jest jednym z odlewów jej ciała (twarze odlane w żywicy), a popiersie w brązie. Kolory użyte w tej pracy, nadają rzeźbie szczególny wyraz i skłaniają do refleksji.
Moim zdaniem, rzeźbiarka tworząc tą rzeźbę, miała na myśli, to że pierwsza kobieta na ziemi, którą była Ewa, dała początek 4 rasom, które przedstawiają maski: biała, czerwona, czarna i brązowa.