Hawker Hurricane i Supermarine Spitfire kontra Messerschmitt Bf 109 czyli porównanie niemieckich i alianckich myśliwców.

Zapragnęłem porównać trzy samoloty myśliwskie z okresu II wojny światowej, które były najprawdopodobniej najbardziej udanymi typami jednosilnikowców podczas WWII. Pierwsze dwa były wykorzystywane przez pilotów alianckich w tym wielu polaków, natomiast Bf 109 był podstawową maszyna Luftwaffe.
Porównanie zacznę może od kilku podstawowych danych:

Hawker Hurricane- (ang. ? huragan) ? brytyjski samolot myśliwski, jednomiejscowy, jednosilnikowy dolnopłat o konstrukcji metalowej z częściowo płóciennym pokryciem, zaprojektowany i produkowany przez firmę Hawker Siddeley Company. Używany na wielu frontach II wojny światowej, odegrał znaczącą rolę podczas bitwy o Anglię. Produkowany w wielu wersjach uzbrojenia i z różnymi jednostkami napędowymi. Do zakończenia produkcji w 1944 roku wyprodukowano ponad 14 tysięcy egzemplarzy wszystkich wersji lądowych Hurricane i morskich Sea Hurricane, przystosowanych do działania z pokładów lotniskowców.
Napęd Mk I: 1 Rolls-Royce Merlin Mk II
Mk II: 1 Rolls-Royce Merlin XX lub XXII
Mk IV: 1 Rolls-Royce Merlin Mk 24 lub 27
Moc Mk II: 1030 KM (768 kW)
Mk XX: 1280 KM (954 kW)
Mk 24: 1620 KM (1208 kW)

Supermarine Spitfire ? Jeden z najsłynniejszych samolotów myśliwskich II wojny światowej - angielski Spitfire (pol. "złośnik", "choleryk", "raptus") został zaprojektowany w wytwórni Supermarine przez znanego konstruktora głośnych w latach trzydziestych rekordowych wodnosamolotów - inż. Reginalda Josepha Mitchella. W 1931 Ministerstwo Lotnictwa wydało wymagania nr F7/30 na nowy samolot myśliwski. W odpowiedzi na to wytwórnia Supermarine opracowała maszynę oznaczoną jako Typ 224. Był to całkowicie metalowy dolnopłat, ze stałym podwoziem, napędzany najmocniejszym wtedy silnikiem Rolls Royce Goshawk z powierzchniowym systemem chłodzenia na skrzydłach, który sprawiał duże problemy. Osiągi samolotu nie były lepsze od konkurentów. Maszynę tę w 1935 roku nazwano Spitfire. Konkurs wtedy wygrał i wszedł do produkcji Gloster Gladiator. W lecie 1934 roku rozpoczęto prace nad poprawą osiągów maszyny, maszynie w ten sposób powstałej nadano oznaczenie Typ 300. Postanowiono zastosować nowy silnik PV12, późniejszy Merlin. Podwozie miało być chowane, cieńsze skrzydło o eliptycznym obrysie i kabinę z owiewką oraz pracujące pokrycie. W oparciu o tak poprawiony projekt Ministerstwo Lotnictwa wydało nowe wymagania nr F37/34 i F10/35. Jeszcze w 1935 roku samolot miał mieć powierzchniowy system chłodzenia ale zamieniono go na nowy typ chłodnicy.
Napęd 12-cylindrowy chłodzony cieczą Rolls-Royce Merlin II lub III
Moc 1 030 KM

Messerschmitt Bf 109- Pierwowzorem myśliwskiego Bf 109 był samolot opracowywany dla Rumunii pod nazwą M37. Podczas dalszych prac samolot nazwano Bf 108 i pod tą nazwą był produkowany. Bf 108 Taifun był dwumiejscowym samolotem komunikacyjnym. Ministerstwo Lotnictwa Rzeszy (Reichsluftfahrtministerium) w 1933 złożyło zamówienie na nowy samolot myśliwski. Do prac projektowych, w których uczestniczyli Willy Messerschmitt, Robert Lusser oraz Hubert i Richard Bauerowie, przystąpiono wiosną 1934 roku. Budowę pierwszego prototypu nowego samolotu oznaczonego V1 (V jak Versuchsmuster: egzemplarz doświadczalny) zapoczątkowano jesienią 1934 roku. Próby w locie z zablokowanym podwoziem chowanym rozpoczęto w maju 1935 roku. W pierwszym prototypie zastosowano angielski silnik Rolls-Royce Kestrel V12 o mocy startowej 695 KM (511 kW), napędzający dwułopatowe, drewniane śmigło o stałym skoku. Do ogłoszonego w tym czasie konkursu na samolot myśliwski stanęły cztery największe niemieckie biura projektowe zakładów lotniczych: Arado, Focke-Wulf, Heinkel i Bayerische Flugzeugwerke. Do dalszego rozwoju zakwalifikowały się konstrukcje biur dwóch ostatnich zakładów: He 112 i Bf 109. W czasie prób porównawczych obu prototypów Bf 109 osiągnął większą o 22 kilometry prędkość maksymalną oraz większą prędkość wznoszenia. He 112 zyskał jednak bardzo pochlebne opinie pilotów, chwalących wygodną kabinę o bardzo dobrej widoczności, dobre prowadzenie tego samolotu podczas kołowania oraz lepszą zwrotność i właściwości pilotażowe.
Napęd: 1 silnik rzędowy Junkers Jumo 210
moc startowa 730 KM (530 kW)

Pozostałe dane potrzebne do porównania:

Hawker Hurricane-
Napęd Mk I: 1 Rolls-Royce Merlin Mk II
Mk II: 1 Rolls-Royce Merlin XX lub XXII
Mk IV: 1 Rolls-Royce Merlin Mk 24 lub 27
Moc Mk II: 1030 KM (768 kW)
Mk XX: 1280 KM (954 kW)
Mk 24: 1620 KM (1208 kW)
Wymiary
Rozpiętość 12,19 m
Długość Mk I: 9,55 m
Mk II: 9,81 m
Wysokość 3,98 m
Powierzchnia nośna Mk I: 23,97 m?
Mk II: 23,93 m?
Masa
Własna 2151 kg
2569 kg
Startowa 2820 kg
3649 kg
Osiągi
Prędkość maksymalna Mk I: 496 km/h na pułapie 3048 m
Mk I: 529 km/h na pułapie 5486 m
Prędkość wznoszenia czas wznoszenia na 3658 m 4 min 15 s, a na 9144 m 12 min 30 s (Mk I)
wznoszenie początkowe 838 m/min
Pułap 10 180 m
10 850 m
Zasięg 845 km
1 480 km
Dane operacyjne
Uzbrojenie
8 karabin maszynowy Browning kal. 7,7 mm (Mk I, Mk IIA)
12 karabin maszynowy Browning kal. 7,7 (Mk IIB)
4 działko Hispano-Suiza kal. 20 mm, 2 działko Rolls-Royce B.F. lub Vickers Type S kal. 40 mm i 2 karabin maszynowy Browning kal. 7,7 (Mk IIC)

Supermarine Spitfire-
Napęd 12-cylindrowy chłodzony cieczą Rolls-Royce Merlin II lub III
Moc 1 030 KM
Wymiary
Rozpiętość 11,22 m
Długość 9,11 m
Wysokość 3,47 m
Powierzchnia nośna 22,48 m?
Masa
Własna 2 182 kg
Startowa 2 624 kg
Osiągi
Prędkość maksymalna 582 km/h na pułapie 5790 m
Prędkość przelotowa 338 km/h
Prędkość wznoszenia wznoszenie początkowe 771 m/min
czas wznoszenia na 6 096 m 9 min 24 s
Pułap 9 723 m
Zasięg 636 km
Uzbrojenie
8 karabinów maszynowych Browning kal. 7,69 mm (IA)
2 działka Hispano Suiza 20 mm i 4 karabiny maszynowe Browning kal. 7,69 mm (IB)


Messerschmitt Bf 109-
Rozpiętość 9,87 m
Długość 8,55 m
Wysokość 2,45 m
Powierzchnia nośna 16,40 m?
Masa
Własna 2010 kg (Bf 109 E)
Startowa 2450 kg (Bf 109 E)
Osiągi
Prędkość maksymalna 465km/h
Prędkość przelotowa 350 km/h
Prędkość wznoszenia 10,8 m/s (B/C)
15 m/s (D)
Pułap 8200m
Zasięg 690 km (B/D)
652 km (C)
Uzbrojenie: 2 karabiny maszynowe kal. 7,9 mm MG 17
Amunicja: po 500 naboi na km w kadłubie,

Tak więc zdecydowanie najlżejszym samolotem w stawce był Bf 109 lżejszy o ponad 100kg od rywali, miał jednak dużo mniejszą prędkość maksymalną wynikającą z błędów konstrukcyjnych. Messerschmitt był też sporo mniejszy od alianckich samolotów. Ustępował im we wszystkich parametrach: długości, szerokości, wysokości i p. nośnej. Samolot Luftwaffe ustępował Spitfire'owi oraz Hurricane'owi pod każdym względem. Miał mniejszy zasięg, pułap na którym mógł operować a nawet prędkość wznoszenia. Bf 109 posiadał zaledwie 2 karabiny maszynowe, podczas gdy Alianci posiadali ich 8 lub 12 w zależności od doboru uzbrojenia.

Tak więc alianckie samoloty przewyższały Luftwaffe pod każdym względem, lecz miały ogromny atut po swojej stronie..... Liczebność dzięki której w Bitwie o Anglię zaczynali z ponad dwukrotnie większą liczbą samolotów. Mimo to zadecydowała lepsza konstrukcja i umiejętności

Artykuł stworzony dzięki wikipedia.pl oraz mojemu podręcznikowi od historii ;))

Herelius