Charakterystyka Zośki - "Kamienie na Szaniec"

Jedną z głównych postaci książki Aleksandra Kamińskiego pt. „Kamienie na szaniec” jest Tadeusz Zawadzki – Zośka. Urodził się 24 stycznia 1921 roku. Zginął mając 22 lata. Należał do Chorągwi Warszawskiej i Armii Krajowej. Był dowódca Grup Szturmowych oraz harcmistrzem. Zaplanował akcję pod Arsenałem. Napisał pamiętnik, na którym Aleksander Kamiński opierał swoją powieść. Tadeusz Zawadzki został odznaczony orderem Virtutti Militarni i dwa razy Krzyżem Walecznych.

Wywodził się z rodziny inteligenckiej. Jego ojciec pracował jako rektor Politechniki Warszawskiej, a matka była działaczką społeczną. Siostra zaś brała udział w sabotażu podczas wojny. Utrzymywał świetny kontakt z rodziną. Zwierzył się raz nawet w swoim pamiętniku, że matka zastępowała mu kolegów i przyjaciół. Ukończył liceum im. Stefana Batorego. „Zośka nie przepracowywał się zanadto w szkole. Uczył się na czwórki”. Należał do związku harcerskiego ”Buki”. W czasie wojny zaprzyjaźnił się z Rudym-Janem Bytnarem i Alkiem- Aleksym Dawidowskim.

Chłopiec został obdarzony niema dziewczęcą urodą: „Delikatna cera, regularne rysy, jasnoniebieskie spojrzenie i włosy złociste, uśmiech zupełnie dziewczęcy, ręce o długich subtelnych palcach”. To wszystko spowodowało, że koledzy nazwali Tadeusza Zawadzkiego „Zośka”.

Posiadał wyjątkowe zdolności przywódcze oraz wybitną inteligencję teoretyczną i praktyczną. W miarę jak biegły lata rósł autorytet Zośki w szkole i w drużynie buków.. Już w wieku 15 lat utarł się, jako przywódca. Różnił się tym od innych rówieśników-przywódców, że nigdy nie rozkazywał, nie pouczał, ale jedynie prosił. „I myślał raczej o innych niż o sobie”.

Lubił niektóre dziedziny sportu. Odznaczał się w strzelectwie, hokeju, tenisie, zajmując pierwsze miejsca w turniejach szkolnych. Tadeusz zawsze bał się wody. Nie wchodził do wody powyżej pasa. Aż do czasu, gdy ktoś nie wzbudził w nim nutkę ambicji. W dwa lata później został reprezentantem Buków w pływactwie, gdyż pływał najlepiej. To wydarzenie dowodzi, że jak Zośka się bardzo zawziął to pomimo trudności osiągał swój cel.

Podczas trwania wojny prowadził działalność podziemną. Był znakomitym organizatorem wielu kampanii sabotażowych. W czasie okupacji zarabiał jako szklarz, później zajmował się wyrobem marmolady. Zasłynął w przeprowadzeniu akcji pod Arsenałem w wyniku której uwolniono rudego i 20 innych więźniów hitlerowskich. Każde jego posunięcie było zawsze staranie, kilkakrotnie przemyślane. We wszelkie akcje angażował się całkowicie, dawał z siebie wszystko. Po śmierci Alka i Rudego załamał się zupełnie, stracił chęć do życia. Zginął pod Sieczychami podczas ataku na niemiecką strażnicę.

Moim zdaniem postawa harcerzy z Szarych Szeregów, w tym Zośki, może być wzorem do naśladowania dla współczesnej młodzieży, gdyż uczy braterstwa, służby ojczyźnie i całkowitemu oddaniu się jej potrzebom.