Kim byłby Giaur gdyby żył w naszych czasach?

Każdy z nas powinien zadać sobie pytanie: co ja właściwie robię na tym świecie? Czy ma sens jakiekolwiek działanie, by osiągnąć szczęście i spełnienie? Nie lepiej byłoby rzucić to wszystko i żyć tylko dla siebie?! W ten sposób myślał zapewne Giaur, tytułowy bohater powieści Georga Byrona. Nie znamy jego imienia i nazwiska oraz pochodzenia. Wszystko ukrywa, wszelkie tajemnice zachowuje w głębi duszy. Jest człowiekiem zbuntowanym, walczącym o wolność i sprawiedliwość. Odwraca się od świata, chcąc pokazać swój sprzeciw krzywdzie i głupocie. Ale czy taka postawa odnalazłaby swoich kontynuatorów w XXI wieku? Kim byłby Giaur, gdyby żył w naszych czasach?
W życiu dzisiejszego społeczeństwa uczucia nie są tak wysoce postrzeganą wartością jak niegdyś. Ludzie są zabiegani, nie mają czasu, by na chwilę przystanąć i złapać oddech. Są tak zapracowani, że nie znajdują czasu dla swoich bliskich, rodziny, przyjaciół. Giaur, główny bohater Byrona, przeżył wielką miłość. Była to miłość bezgraniczna, za którą oddałby życie. Mówił: ?Wyznam, że moja miłość była inna, Była zbyt ziemska, ludzka, nawet gminna?.
Za to uczucie zdolny był na wszystko, nawet na zabicie człowieka. Jego miłość była tak ogromna, że aż niespotykana. Szczególnie dziś. Ludzie nie darzą się aż tak głębokim uczuciem jak kiedyś, gdyż przeważnie nie mają na to czasu. Na pierwszy plan stawiają pracę, a potem życie osobiste. Dlatego uważam, że takiej wielkiej miłości, jaką przeżył Giaur, mógłby pozazdrościć mu nie jeden człowiek.
Zapewne każdy z nas, w swoim krótkim bądź też długim i mozolnym życiu, musiał stawić czoło niesprawiedliwościom. Dzisiejszy świat jest przepełniony ludźmi, którzy tylko czekają, by utrudnić nam życie. Świat rzuca nam kłody pod nogi, byśmy wiedzieli, jak ciężko jest przetrwać. Giaur, po śmierci ukochanej, poczuł chęć zemsty. Wypowiedział walkę niesprawiedliwości i panującej krzywdzie, czego przykładem jest złamanie podstawowego prawa ? zakazu zabijania. Nie mógł znieść, że jedyna dla niego wartość, jedyna osoba, która trzymała go przy życiu, już odeszła i nigdy nie wróci. Mówił: ?Ciebie dotąd kocham, jak kochałem?. Był rozdarty wewnętrznie, pragnął sprawiedliwości. Lecz czy popełnienie zbrodni może przynieść rzeczywiście ulgę? W przypadku głównego bohatera powieści nie. Giaur nie potrafił się wyciszyć, to co zrobił nie przyniosło mu żadnych korzyści, a jeszcze bardziej pogorszyło jego samopoczucie. Zabił dla zasady. Miłość, według Giaura, łączyła się z uczuciem odpowiedzialności. Moim zdaniem, takie postępowanie nie znalazłoby dziś zrozumienia, ponieważ w dobie postępu technicznego i wartości materialnych, nie ma mowy o takim poświęceniu, na jaki zdobył się Giaur.
Giaura charakteryzowała tajemniczość i skłonność do zamykania się w sobie, chęć stronienia od ludzi. Był typowym samotnikiem. Po śmierci ukochanej, zamknął się w klasztorze i tam oczekiwał końca swoich dni. Przyjął postawę bierną. Tłumił wszystko w sobie, w jego życiu dominowała rezygnacja. Dziś takie podejście do życia nie odnalazłoby swoich następców. Ludzie nie poddają się tak łatwo. Gdy na ich drodze pojawia się jakaś przeszkoda, starają się ją ominąć, bądź też walczyć z nią. Być może dzieje się tak, gdyż to świat zmusza nas do wielu wyrzeczeń. Nie ma czasu na siedzenie i myślenie, dlaczego mnie to spotyka. Giaur był indywidualistą, uważał, że świat kręci się wokół niego. Dziś takie podejście do życia nie przyniosło by nam wielu korzyści.
Gdy przybył do klasztoru i założył habit, nie zrobił tego z powołania, lecz z pragnienia życia w odosobnieniu. Giaur przestał wierzyć w cokolwiek, odrzucił nauki Boga. Cały czas jednak biło od niego poczucie wyższości: ?Pilniejszy badacz odgadnie z wejrzenia, wielkość umysłu, zacność urodzenia?.
Uważam, że w większości aspektach życia, którymi kierował się Giaur, nie odnalazłby szczęścia i zrozumienia w XXI wieku. Choć uczuciowość i namiętność Giaura była ogromna, co dla niektórych może być wartością największą i najpiękniejszą, to w życiu codziennym nie sprawdza się. Takie podejście do życia może obfitować w wiele nieszczęść i nieporozumień, a w rezultacie nawet prowadzić do katastrofy, jak było w przypadku bohatera Georga Byrona. Jeszcze do tego dochodzą bunt, żądza zemsty i sprawiedliwości. Świat dzisiejszy, świat postępu technicznego i przywiązania do rzeczy materialnych jest zupełnie inny od świata postrzeganego przez Giaura, dlatego moim zdaniem, nie odnalazłby on miłośników, a tym bardziej wyznawców takiego sposobu bycia.