Dlaczego nieszczęśliwa miłość kochanków wciąż inspiruje artystów z różnych dziedzin sztuki?

I. Teza.

Obfitość dokonań artystycznych związanych z legendą Romea i Julii. Różnorodność przyczyn niezwykłej żywotności historii kochanków.

II. Argumenty.

1. Młodość, prawie dziecinność.
2. Współczucie z powodu losu zgotowanego im przez rodziców.
3. Pierwsza miłość budzi podziw i szacunek (a szczególnie miłość od pierwszego wejrzenia)
4. Żal budzi krótkotrwałość szczęścia.
5. Tęsknota za tak mocnym uczuciem.

III. Zakończenie.

Wielu ludziom wydaje się, że aby przeżyć prawdziwą miłość trzeba dorosnąć do niej psychicznie. Świadczy o tym przykład wielu nieudanych związków, których powodem była nieudolność partnerów. Tytułowi bohaterowie Williama Szekspira nie potwierdzają tej zasady. Byli oboje bardzo młodzi, bo mięli zaledwie po kilkanaście lat, a jednak byli na tyle dorośli, by coś takiego przeżyć.
Młoda para nie miała łatwego życia, gdy się poznała. Byli członkami dwóch dawno zwaśnionych rodzin, gdzie wystarczyła tylko iskra zapalna do rozpętania prawdziwej wojny.
Z pewnością pierwsza miłość budzi szacunek i podziw, ze strony ludzi postronnych. Młodemu człowiekowi przysłania cały świat, sprawia, że myśli tylko o tej osobie. To naprawdę coś niesamowitego. W dzisiejszych czasach brakuje takiej prawdziwej miłości. Mimo rozwoju cywilizacji, mimo coraz większej liberalności w różnych dziedzinach życia, ludziom brakuje prawdziwego uczucia. Uczucia, które dodaje wiary w siebie, które uskrzydla, które powoduje zupełnie inne spojrzenie na świat.

Wydaje mi się, że ludzie, którzy zajmują się tematem miłości dawnych kochanków, też tęsknią za takim przeżyciem. Poza tym wskazują innym, jak może wyglądać miłość prawdziwa, uczą niematerialnego spojrzenia na świat.
Po śmierci Tybulta w pojedynku, książę wygnał Romea z Werony. Dla młodzieńca była to kara równoważna ze śmiercią, ponieważ tak tęsknił za ukochaną, że poświęcił za nią życie. Julia aby uniknąć reakcji rodziny po ślubie z Romeo, wypiła specjalnie przygotowany napój ziołowy, po którym wyglądała przez 48 godzin jak nieżywa. List, który miał poinformować Romea o jej podstępie nie doszedł do odbiorcy. Zdesperowany Romeo po raz ostatni w życiu zobaczył Julię, po czym wypił truciznę, uprzednio nabytą u aptekarza. Po przebudzeniu się Julia, ujrzawszy Romea martwego, pocałowała go w zatrute usta, a następnie wbiła sobie sztylet w klatkę piersiową.
W utworze tym została przedstawiona prawdziwa miłość, a nie uczucie dla samego uczucia i zasady. Romeo jest doskonałym przykładem osoby, która się zmienia pod wpływem tak silnego i wspaniałego uczucia jak miłość. Śmierć Romeo dowodzi nam, że człowiek naprawdę zakochany zdolny jest do samobójstwa.

Sądzę, że przedstawione przeze mnie przykłady wystarczą, aby przekonać, że utwór sprzed ponad 400 lat jest ciągle aktualny, bo w umysłach wielu artystów, których psychika jest bardziej wrażliwa na wszelkie bodźce ze świata, funkcjonuje on jako wartościowy przykład nie tylko stosunków międzyludzkich, ale też codziennych problemów, ludzkiego niezrozumienia, sposobów rozwiązywania konfliktów a przede wszystkim prawdziwych, silnych uczuć.