"Nie mów tego, o czym należy milczec, nie przemilczaj tego, o czym nalezy powiedziec" - rozprawka.

Powiedzenie "nie mów tego, o czym należy milczec, nie przemilczaj tego, o czym nalezy powiedziec" moim zdaniem jest bardzo mądre i prawdziwe, a człowiek, który jako pierwszy użył tego zdania, zapewne był bardzo inteligentnym, taktownym i obeznanym w relacjach międzyludzkich czlowiekiem. Choc zapewne kazdy rozumie jego przeslanie, to jednak nie zawsze sie do niego ustosunkowuje, co moze spowodowac wiele złego.
Na potwierdzenie tej tezy przedstawie kilka argumentów;
po 1 mowa jest najlepszym sposobem na przekazanie naszych emocji, mysli i pogladow, jednak trzeba jej umiec odpowiednio uzywac, a o tym czesto zapominamy. Trzeba wiedziec, kiedy mozna zabrac glos na okreslony temat, a w jakich sytuacjach najlepiej sie nie wypowiadac, kiedy o czyms drugiej osobie powiedziec, a jaka informacje zachowac dla siebie.Nalezy zachowywac sie taktownie i umiec brac odpowiedzialnosc za swoje zarowno czyny, jak i słowa.
Druga sprawa, o ktorej chcialabym opowiedziec, to ze nalezy zwracac uwage na to co sie mowi i w jaki sposob [co jest niemniej wazne jak same znaczenie słów], zastanowic sie nad tym 2 razy. Bo gdy mamy zamiar powiedziec cos, co nie nawiazuje do tematu, moze kogos obrazic, sprawic komus przykrosc lub jest po prostu glupie czy bez sensu - lepiej wtedy milczec. Lecz gdy to, co mamy wlasnie zamiar powiedziec, jest wazne i moze pozytywnie wplynac na czyjes zycie badz postepowanie - nie powinnismy wtedy pozostawac obojetni. Najprostszym przykladem z zycia jest np gwałt czy pobicie. Czy jestesmy ofiarami, czy swiadkami takiego zdarzenia, nie powinnismy ukrywac tego, co zobaczylismy, przezylismy. Moze to byc brzemienne w skutkach, osoba odpowiedzialna za dany czyn nie poniesie konsekwencji za swoj wystepek, a ofiara bedzie zyla w strachu. Jesli natomiast jestesmy w gronie osob, ktore bardzo lubia nasza znienawidzona 'kolezanke' i wlasnie o niej rozmawiaja, lepiej nie wyrazac swojej szczerej opinii na ten temat, gdyz mozemy stracic cos cennego - ich przyjazn i zaufanie. to samo tyczy sie rozpowiadania czyis tajemnic o czym nawet nie trzeba dyskutowac, sekret to sekret, ktos nam go powierzyl w nadziei, ze bedzie mu lzej, a my nikomu tego nie rozpowiemy, wiec czy warto narazac sie na strate zaufania i przyjazni swojej njlepszej kolezanki tylko dlatego, zeby wzbudzic sensacje?
Nastepna sprawa, ktora chcialabym poruszyc to fakt, ze kazdy ma swoje zdanie i opinie na kazdy temat, i nie musimy miec ich takich samych. Lecz nie powinnismy z tego powodu byc zli i wszczynac konfliktow, a wrecz przeciwnie - poszerzac swoje horyzonty i poznawac inne opinie, poglady. Jezeli ktos jednak strasznie upiera sie przy swoim zdaniu i widac, ze nie ustapi, lub gdy jest to temat o ktorym nie mamy pojecia, zamiast mowic glupstwa czy zrobic z siebie posmiewisko - lepiej zamilczec.
Po przedstawionych argumentach sadze, ze kazdy zgodzi sie lub bardziej przekona co do slusznosci twierdzenia "nie mów tego, o czym należy milczec, nie przemilczaj tego, o czym nalezy powiedziec" i uwazam, ze gdyby kazdy staral sie stosowac do jego znaczenia, zyloby sie nam o wiele lepiej.