Moja recenzja Quo Vadis (negatywna)

Przed premierą filmu Janusz Korwin Mikke powiedział: ”Po “Quo Vadis” spodziewam się wszystkiego najgorszego. Na pewno będzie to kolejna ekranizacja fałszująca prawdę historyczną., bo przecież Ligia na pewno nie będzie dziewicą (bo nie jest !!!)(...) Nie wiem jeszcze co prawda, co Pan Kawalerowicz skopie w kolejnej ekranizacji “Quo Vadis”, na pewno jednak coś znajdę.”. Miał rację. Ten film to kolejna nie oddająca w pełni książkowych realiów ekranizacja. „Quo vadis” podobnie jak „Ogniem i mieczem” czy „Pan Tadeusz” uzyskał milionową publiczność, która płaci za bilety w nastroju uczęszczania na mszę i która myśli, że ich narodowym obowiązkiem jest zobaczenie tego w kinie. Miliony dolarów zainwestowane w „Quo vadis” na pewno się zwrócą. Filmowi brakuje wyraźniej koncepcji wizualnej a gra aktorów poza Jerzym Trelą, który jako Chilon Chilonides gra jedną z najlepszych ról w swojej karierze, jest naprawdę żałosna. Choć muszę pochwalić Bogusia Linde, chyba pierwszy raz w swojej karierze wcielonego w role postaci, która przez cały film, ani razu nie wypowiedziała słowa „kurwa”. Nie jednokrotnie odnosiłem wrażenie, iż nie oglądam filmu tylko teatru polskiej telewizji, zrobione z trochę większym rozmachem. Scenografia stworzona komputerowo i ta stworzona z tektury w ogóle nie tworzyły zgranej całości a płonący Rzym wyglądał jak paląca się makieta stworzona z pudełek po zapałkach. Wątki filmu nie tworzą jedności, a jedyną sceną, którą ogląda się nie przysypiając jest akcja z lwami (nakręcona z resztą bardzo starą metodą zakopywania kamer w ziemi). Szkoda, że twórcą tej „super produkcji” jest Jerzy Kawalerowicz, autor tak wielu dzieł naprawdę wybitnych, jak na przykład „Matka Joanna od Aniołów”, „Austeria”, czy nominowany do Oskara „Faraon”. Siedząc w kinie i czekając na rozpoczęcie seansu w głowie rodziło mi się pytanie, czy do sukcesu tego filmu przyczyni się bardziej poziom artystyczny, czy może raczej promocja i szkolne wycieczki do kina. Odpowiedzią było to drugie. Poziom artystyczny, poza paroma wyjątkami nie jest mocną stroną tej ekranizacji.