Andrzej Bobola

Andrzej Bobola urodził się jako członek uboższej rodziny Bobolów. Jego ojciec Krzysztof był dzierżawcą "królewszczyzny": strachockiego sołectwa.
W strachockim kościele pokazywana jest chrzcielnica, której zapewne użyto w czasie chrztu przyszłego Świętego.
Sam o sobie pisał: "Polonus Minor" - Małopolanin.
W latach 1606 - 1611 studiował w szkole jezuickiej w Braniewie . Następnie wstąpił do tego zakonu, w Wilnie. Śluby zakonne złożył 31 lipca 1613.
Ukończył studia filozoficzne (1613-1616) na Uniwersytecie Wileńskim. Tamże studiował teologię (1618 - 1622) jednak nie zdał ostatniego, najważniejszego egzaminu.
Święcenia kapłańskie otrzymał 12 marca 1623.
W latach 1623 - 1624 był rektorem kościoła w Nieświeżu.
W latach 1624 - 1630 kaznodzieją i spowiednikiem w kościele Św. Kazimierza w Wilnie. W latach 1626 - 1630 rektorem tego kościoła. Także doradcą prepozytora (1628 - 1630).
2 czerwca 1630 złozył profesję czterech ślubów zakonnych w kościele Św. Kazimierza w Wilnie.
W latach 1630 - 1633 w Bobrujsku nad Berezyną (jako superior domu zakonnego).
1633 - 1636 w Płocku.
1636 - 1637 w Warszawie jako kaznodzieja.
1637 - 1638 ponownie w Płocku jako prefekt kolegium i kaznodzieja.
1638 - 1642 w Łomży doradca rektora, kaznodzieja i dyrektor szkoły humanistycznej.
1646 - 1657 ponownie w kościele Św. Kazimierza w Wilnie kazania, wykłady, funkcje doradcze, misje.
Od 1652 pracował również jako misjonarz ludowy. Między innymi w Połocku, gdzie prawdopodobnie przebywał w 1655. Także w Pińsku i okolicach. Znany jako "apostoł Pańszczyzny".
16 maja 1657 roku pochwycony we wsi Peredil przez Kozaków Chmielnickiego i z wielkim okrucieństwem zamordowany w Janowie Poleskim.
Beatyfikowany 30 października 1853 r. Kanonizowany 17 kwietnia 1938 r. przez Piusa XI.
16 maja 1957 roku Ojciec Święty Pius XII promulgował encyklikę Invicti Athletae poświęconą Świętemu Andrzejowi.
Na początku XVIII już nikt nie wiedział gdzie pochowano ciało Męczennika. W 1701 ojciec Marcin Godebski, rektor seminarium w Pińsku miał widzenie Andrzeja. To spowodowało, że nakazał poszukiwanie zwłok. Znaleziono je zachowane w doskonałym stanie, zupełnie nie rozłożone. Powszechnie uznawano to za dowód świętości. W 1719 trumnę ponownie otwarto i ciało zbadał wykwalifikowany personel medyczny. Było ciągle nie rozłożone i elastyczne.
W 1922 bolszewicy zabrali zwłoki do gmachu Higienicznego Wystawy Ludowego Komisariatu Zdrowia. W maju 1924 relikwie Stolicy Apostolskiej. Od 17 czerwca 1938 znajdują się w Warszawie. Od 17 kwietnia 1988 w nowo wybudowanym Sanktuarium Św. Andrzeja Boboli przy ul Rakowieckiej.
Od 16 maja 2002 Św. Andrzej Bobola jest patronem Polski (obok Św. Wojciecha i Św. Stanisława).
Jest też patronem Archidiecezji Warszawskiej.