Charakterystyka Robinsona Crusoe.

Robinson Cruzoe był synem kupca, mieszkał z rodziną w nadmorskim miasteczku York. Rodzice chcieli, aby synowi było jak najlepiej w życiu. Robinson bardzo ich kochał. Jednak marzenia o dalekomorskich podróżach
i ciekawości świata wzięły górę nad miłością i obowiązkowością. Cruzoe zbuntował się przeciw wszystkim, lekceważąc wszelkie zasady. Postanowił wypłynąć w morze. W czasie podróży na wyspy Karaibskie, jego statek rozbił się. Robinsonowi było dane przeżyć. Gdy obudził się na brzegu nieznanej wyspy, rozejrzał się dookoła i stwierdził, że wyspa jest bezludna.
Jako młody chłopak i nastolatek, Cruzoe był uparty, niepokorny, a przy tym łatwowierny i ciekawy świata. Wszystko się zmieniło gdy staną „twarzą w twarz” z twardą prozą życia na wyspie. Nie popadł w rozpacz i lenistwo lecz zabrał się natychmiast do organizacji życia i zapewnienia podstawowych warunków do egzystencji. Ułożył sobie systematyczny rozkład zajęć. Sporządził kalendarz roczny. Wykonał proste narzędzia pracy i podstawowe przedmioty potrzebne do życia.
Po kilku latach twardej szkoły na wyspie Robinson stał się wysokim umięśnionym i wysportowanym mężczyzną. Długie włosy opadały na spalone słońcem, szerokie barki. Gęsta broda osłaniała zaś silną klatkę piersiową. Twarz rozbitka, spaloną promieniami słonecznymi, rozświetlały jasne, dobre i mądre oczy marzyciela. Ręce i nogi były żylaste, umięśnione i opuchnięte od nadmiaru pracy. Robinson na wyspie nosił stroje uszyte ze skór zwierzęcych. Miał też część strojów europejskich z rozbitego statku „Diana”.
Cruzoe, dzięki swej pracowitości oraz zaciętości, zbudował dom
i zagrodę. Siła psychiczna i samodzielność pozwoliła mu przetrwać długie lata na wyspie. Dzięki wrażliwości, Cruzoe wyzwolił z rąk kanibali Karaiba, któremu dał na imię Piętaszek.
Główny bohater książki Daniela Defoe z małego, niepokornego, lekceważącego marzyciela wyrósł na konsekwentnego, samodzielnego, silnego
i znającego życie mężczyznę. Twarda szkoła życia pozwoliła mu docenić wartość powrotu do ojczyzny, po długich latach samotnie spędzonych
na bezludnej wyspie.