"Kamienie na szaniec" II wojna światowa.

Zatrzymałem się, przypomniała mi się historia, którą opowiedział mi kiedyś dziadek – historia z II Wojny Światowej. Słyszałem o tym okresie wiele: o Hitlerze, wielkich bitwach, o Armii Czerwonej. Nigdy jednak nie mówiono o pojedynczych osobach. We wszystkich opowieściach odnoszono się do całej Armii, całego zespołu. Książka „Kamienie na szaniec” była inna, mówiła ona o wspaniałych czynach pojedynczych ludzi - Rudego, Alka i Zośki. Patrząc na ich nagrobki po raz kolejny zobaczyłem w swej wyobraźni to co działo się 60 lat temu. Widziałem zrywane flagi, rozbite szyby, zagazowane lokale. Zastanowiłem się czy to właśnie nie tacy ludzie podtrzymywali w Polakach wolę walki. II WŚ zostawiła miliony zabitych ludzi, myśląc o tej tragedii patrzymy na całość . Pomyślmy jednak o każdej ofierze tego krwawego żniwa, o jej historii, o rozpaczy rodziny po jej śmierci. Zastanówmy się jak ta osoba pomogła mnie, za co ona właściwie zginęła. Myśląc w ten sposób możemy pojąć ogrom nieszczęścia. „Otrząsnąłem się” z zamyślenia, poszedłem dalej, do kolejnych mogił ludzi, którzy zginęli za nas, za naszą wolność.