List o refleksjach szczęścia i jego utracie.

Drogi Dawidzie,
Na początku mojego listu chciałbym Cię serdecznie pozdrowić. Piszę , ponieważ Chciałbym się podzielić z Tobą swoimi refleksjami na temat osiągnięcia szczęścia i jego utraty.
Wiele ludzi sądzi, że szczęście przychodzi samo w najmniej oczekiwanym momencie. Według mnie jesteśmy kowalami własnego losu i to czy jesteśmy szczęśliwi bądź nie zależy tylko i wyłącznie od nas. Dla każdego człowieka szczęście znaczy coś innego. Aby je osiągnąć najpierw musimy sobie uzmysłowić co dla nas jest najważniejsze. Dla jednych będą to pieniądze i możliwość ich wydawania, dla innych osiągnięcie sukcesu w pracy zawodowej.
Dla mnie największym szczęściem jest miłość i rodzina. Człowiek , który kocha chce aby osoba obdarzona tym uczuciem odwzajemniała je i stara się dać jej wszystko co najlepsze. Miłość jest bezinteresowna i bezwarunkowa. Dzieląc życie z ukochaną osobą zdajemy sobie sprawę z tego, że nawet codzienne czynności takie jak gotowanie czy pójście na spacer staje się czymś wyjątkowym, ponieważ robimy to razem. Zazwyczaj dla kochającej się pary szczytem szczęścia jest założenie rodziny i wychowanie dzieci na dobrych ludzi.
Bardzo łatwo utracić poczucie szczęścia. Najczęściej dopiero wtedy zaczynamy doceniać to co mieliśmy. Człowiek z natury jest istotą popełniającą błędy. Dobrym przykładem takiej sytuacji są nałogi, które niszczą spokój rodzinny i jej zaplecze finansowe. Uzależnienie od alkoholu powoduje agresję wobec najbliższych co w konsekwencji wzbudza strach a nie miłość wśród domowników. Hazard sprawia, że człowiek oddala się od swoich najbliższych. Jego celem staje się tylko i wyłącznie gra. Z reguły nie przyznajemy się do swoich słabości, próbujemy je ukryć przed całym światem, jednak zawsze wychodzą na jaw a wtedy zostajemy zupełnie sami przytłoczeni trudami codzienności.
Niestety często zwykły zbieg okoliczności, zrządzenie złego losu, może spowodować ,że utracimy to co najważniejsze. Choroba, kalectwo, śmierć ukochanej osoby sprawia, że tracimy szczęście a Zycie staje się jedynie wegetacją.
Dziękuję, że mogłem się z podzielić Tobą swoimi przemyśleniami. Czekam na odpowiedź.
Paweł.