Uzasadnij, że Jan Kochanowski miał prawo powiedzieć o sobie: "I wdarłem się na skałę pięknej Kaliopy gdzie dotychmiast nie było znaku polskiej stopy".

Kaliope była grecką muzą poezji. Wdarcie się na skałę Kaliopy było stworzeniem poezji polskiej o nowym charakterze. Bo Jan Kochanowski nie był pierwszym Polakiem piszącym w swym ojczystym języku. Przed nim był przecież Mikołaj Rej, ale nie dorównywał on swoimi utworami innym poetom piszącym po łacinie. Dopiero mistrz z Czarnolasu, wyniósł polską poezję na najwyższe szczyty liryki. Nie ulega wątpliwości, że Kochanowski był pierwszym Polakiem, który mógł wspiąć się na górę boskiej Kaliopy. Ale czy na pewno się wspiął? Czy był aż tak wspaniałym poetą, żeby zagościć u samej Kaliope? Moim zdaniem był i postaram się przekonać każdego , kto jest innego zdania.

Kochanowski był przede wszystkim pionierem Renesansu w Polsce. Na jego poezję wpływ miały dzieła Horacego, Owidiusza oraz Wergiliusza, a także dogłębne poznanie filozofii starożytnej. Utwory Kochanowskiego mają charakter renesansowy, ponieważ zostały do nich wprowadzone tematy związane z życiem codziennym poety, z jego radościami i smutkami, weselem i troską.
Poza tym Jan z Czarnolasu nie ograniczał się tylko do jednego rodzaju utworów. Pisał przecież fraszki, pieśni i treny. On także jest autorem pierwszego polskiego dramatu ,,Odprawy Posłów Greckich”. Każdy z tych wszystkich gatunków literackich po trosze świadczy o tym, że Kochanowski jako pierwszy Polak wdarł się na skałę Kaliopy. Aby to udowodnić chciałbym pokrótce scharakteryzować każdy z rodzajów poezji Kochanowskiego.

Fraszki Kochanowskiego to drobne utwory okolicznościowe o charakterze żartobliwym, które poeta pisał niemal przez całe życie. Sama ich ilość świadczy o klasie poety. Bowiem zbiór fraszek składa się z 3 ksiąg i obejmuje 300 dłuższych i krótszych utworów. Fraszki mówią o wszystkim: o królu, o szlachcie, o chłopach, o miastach, wsiach, o wojsku, o religii ,o zabawach i o pijaństwie.. Częstym bohaterem fraszek jest sam pisarz, o czym świadczą zarówno fraszki autobiograficzne, jak i wypowiedzi na temat własnej twórczości oraz liczne uwagi o fraszce i jej charakterze. Moim zdaniem fraszki Kochanowskiego są majstersztykiem. W nich pisarz wytyka błędy ludziom i stara się ich pouczać, ale w sposób by nie urazić nikogo.

Cykl "Pieśni" to z kolei mistrzostwo zmiany nastrojów. Poeta pisze w nich o wszystkim co go otacza. Przykładowo w Pieśni II z ksiąg pierwszych Kochanowski sławi piękno przyrody, zaś w pieśni następnej poeta opowiada już o pijaństwie. Pieśni są jakby swoistym odzwierciedleniem życia Kochanowskiego. W pieśniach autor z niezwykłą swobodą porusza trudne tematy, takie jak spustoszenie Podola czy filozofię życiową. Pieśni są również pełne lirycznego piękna. Wspaniale opisują piękno ukochanej czy przyrodę (,Serce roście”). Wszystkie problemy poruszane przez twórcę są wyrażone zrozumiałym, choć bogatym językiem wykształconego Polaka. Zarówno ilość, jak i jakość pieśni świadczą o nieprzeciętnym jak na owe czasy kunszcie ich autora.

Śmierć ukochanego dziecka stała się dla poety natchnieniem do napisania cyklu 19 trenów. Treny są jednym z ostatnich i największych dzieł artystycznych Kochanowskiego; są uważane za polemikę poety ze swoją wcześniejszą filozofią życia. Treny są przykładem zmiany starych, radosnych poglądów wobec śmierci ukochanej córki. W trenach zadziwiająca jest łatwość operowania przez poetę przykładami z mitologii i historii starożytnej, które podkreślają jego ból po stracie Urszulki. Treny Kochanowskiego krytykują stoicyzm – który wcześniej, zwłaszcza w ,,Pieśniach” poeta popierał. Treny to przykład dojrzałych utworów człowieka załamanego śmiercią swej małej i jakże bezbronnej córki.
Powodzeniem również zakończyła się adaptacja starożytnej tragedii "Odprawa posłów greckich".12 stycznia 1578 roku po raz pierwszy Kochanowski publicznie pokazał swój utwór, który jest najprawdopodobniej pierwszym polskim dramatem. Był on stylizowany na tragedii greckiej, ale jest oryginalnym dziełem samego pisarza. "Odprawa posłów greckich" tak jak wszystkie tragedie ateńskie ma ustaloną tematykę, czyli opowiada o sprawach związanych z mitologią. ,,Odprawą posłów greckich” Kochanowski pokazał, że wcale nie odstaje od rzymskich i greckich poetów, na których się wzorował.

Mam nadzieję, że krótka charakterystyka dzieł Kochanowskiego, przekona każdego, kto twierdził, że poeta nie wdarł się na ,,skałę boskiej Kaliopy”. Moim zdaniem do czasów Mickiewicza nie było większego poety od niego. Swoją twórczością udowodnił, że i dla niego jest miejsce na skale pięknej Kaliope