Obrona Antygony - przemówienie.

Wysoki Sądzie! Wszyscy Zgromadzeni!

Antygona jest owocem kazirodczego związku Jokasty i Edypa. Siostrą przeklętych, Eteoklesa i Polinejkesa, niewinną dziedziczką klątwy ciążącej na rodzie od lat. Podejmując decyzję o pochowaniu Polinejkesa, kierowała się nie tylko miłością do rodziny, ale również wiarą. Nie zgodziła się z wyrokiem wydanym przez Kreona. Polinejk za wszczęcie bratobójczej wojny i zdradę zasługiwał na karę. Pozwana jednak uznała, że odmowa pochówku jest niesprawiedliwym wyrokiem. Niesprawiedliwym, ponieważ uderzał nie tylko w zmarłego, ale i w całą rodzinę. Bogowie greccy surowo karali członków rodziny, którzy nie zadbali o zapewnienie należnego spoczynku swoim bliskim. Gdyby więc Antygona zaniechała pochowania Polinejkesa, mogłaby oczekiwać, że zostanie wraz ze swą siostrą ukarana.

Antygona wiedziała, co jej grozi, lecz prawa boskie są dla niej o wiele ważniejsze niż ziemskie.
Dla Greków rodzina jest najważniejsza a przecież Polinejkes to jej brat. Jej słowa to potwierdzają „Wspólkochać przyszłam a nie współnienawidzić”
Czyn jej był godny podziwu. Nie miała, po co modlić się do bogów za siebie gdyż zrobiła dobrze. Błagała Ich by nie mieli nic za złe Kreonowi. To właśnie on jest tutaj winny, więc dlaczego próbujemy osądzić niewinną, religijną i kochającą dziewczynę, dlaczego szukamy dziury w całym, gdy prawdziwy winowajca jest na wolności być może nawet nie zdaje sobie sprawy z tego, co zrobił?

Moim zdaniem Antygona dokonała słusznego wyboru, gdyż nie zważając na późniejsze konsekwencje swojego czynu, wybrała pochówek zwłok swojego brata, przez co postąpiła zgodnie ze swoim sumieniem i prawem boskim. Z przyjemnością muszę przyznać, że moje przekonania pokrywają się z jej poglądami i czynami. Decyzja tej dziewczyny jest w pełni uzasadniona i uważam Antygonę za niewinną!