List Małego Księcia do Róży.

Ziemia, 2.12.2004r.

Kochana Różo!

Piszę do Ciebie ten list, gdyż zrozumiałem, że źle postąpiłem, zostawiając Cię samą na naszej planecie.
Jestem teraz na Ziemi. To bardzo interesująca i duża planeta. Ma setki, a nawet tysiące wielkich wulkanów. Rosną na niej miliony róż. Nie są to jednak takie róże, jaką Ty jesteś. Spotkałem tu pewnego lisa. Nauczył mnie wiele o przyjaźni i miłości. Na zawsze zapamiętam jego słowa. Powiedział mi, że „dobrze widzi się tylko sercem”, „nie ma rzeczy doskonałych” oraz, że „słowa są źródłem nieporozumień”. Chciałbym Ci powiedzieć, że uczucia te bardzo urozmaicają życie. Przekonałem się o tym na własnej skórze. Życie jest piękniejsze i bardziej interesujące, gdy u boku ma się przyjaciela. Dowiedziałem się, że jest to osoba jedyna w swoim rodzaju i wyjątkowa, zupełnie różna od innych. Chciałbym Ci powiedzieć, że to Ty jesteś moim najlepszym przyjacielem. Miłość wiele odbiera, ale dużo daje, między innymi to uczucie wspiera umiejętność przebaczania.
Różo, proszę Cię, abyś mi przebaczyła to, że zostawiłem Cię samą. Podczas pobytu na Ziemi nauczyłem się odpowiedzialności i stwierdziłem, że jestem za Ciebie odpowiedzialny. Lis powiedział, że zawsze człowiekowi wydaje się, że dobrze jest tam, gdzie go nie ma. Całkowicie się z nim zgadzam. Ja naprawdę dużo zrozumiałem.

Kocham Cię,
Mały Książę.