Dwa zachody słońca i dwie wrażliwości w oparciu o fragmenty "Pana Tadeusza" i "Jądra ciemności".

Dwa zachody słońca i dwie wrażliwości. Zinterpretuj fragmenty „Pana Tadeusza” i „Jądra ciemności”. Wyjaśnij, w jaki sposób ten sam motyw został wykorzystany w obu utworach. Zwróć uwagę na cechy opisu, reakcje ludzkie

Zarówno w „Panu Tadeuszu” Adama Mickiewicza jak i „Jądrze ciemności” Joseph’a Conrad’a znajdujemy opisy zachodu słońca. Obserwujemy przemianie przyrody jaka jemu towarzyszy.

Conrad opisuje zachód słońca nad Tamizą. Stosuje w opisie metafory „mrok stawał się gęstszy”. Zwrócił uwagę na przemijanie czasu „z każdą minutą”. Zauważamy kontrast między „mrokiem” a „słoneczną iluminacją”, „oślepiająco biały widok” zmienił się w „czerwoną, [...] oziębłą tarczę”.

Jasność przeobraża się w ciemność. Następuje widoczna przemiana światła. W opisie panuje swoisty spokój, wywołuje go przeistoczenie zachodzące w przyrodzie. Obserwujemy powstającą oziębłość, którą tworzą ciemne barwy. Dopatrujemy się grozy w opisie „słońce [...] śmiertelnie rażone dotykiem mroku”. Mrok zapada szybko, zmiana „odbiła się w wodzie”. „spokój stracił blask, lecz zyskał na głębi” spokój zyskuje na głębi dzięki zapadnięciu zmierzchu. Rzeka „zdawała się odpoczywać po całych stuleciach”, zmęczona służbą wypełnianą wobec zamieszkujących dorzecze ludzi, przybyłych tam w przeciągu stuleci. Zachód słońca był dla niej wytchnieniem, ulgą oraz odpoczynkiem. W obserwatorach zamieranie natury oraz spokój jaki on wywołuje wyzwala wspomnienia. Przypomina to co już przeminęło. Zachód słońca nad Tamizą obrazuje przemijanie a zarazem ekspansyjne dążenia Europejczyków na przestrzeni stuleci.

Mickiewicz opisuje zachód słońca w sposób bardzo szczegółowy. Stosuje epitety dla podkreślenia barw: „błękitnawy”, „różany”, „przejrzysty”, „perłowy”, „pozłacany”, „purpurowy”. Zastosowane są barwy jasne, pastelowe, z czasem się zmieniają „Aż powoli pożółkniał, zbladnął i poszarzał”. Wieczór był ciepły i cichy, pełen spokoju, harmonii, ładu, arkadii. Barwy pastelowe i efekty świetlne - „rozżarzał”, „przejrzysty”, „chmurki lekkie i świecące” - świadczą o tym, że jest to opis impresjonistyczny. Autor posługuje się także takimi środkami jak: antropomorfizacja „słońce spuściło głowę”, „słońce usnęło” następuje uczłowieczenie przyrody; psychizacja natury „Chmurki wróżą pogodę”.

Obydwa opisy ukazują spokój, harmonie, ład. Obrazują zachód słońca w rzeczywisty sposób. Mrok zapada powoli. Conrad opiera się bardziej na głębi, znaczeniu i reakcji jaką wywołuje zachód, tymczasem Mickiewicz bardziej koncentruje się na wrażeniach wzrokowych. Obydwoje w opisie zastosowali metafory.