Utlenianie

Reakcje utleniania metali mają praktyczne znaczenie. Przykładem jest glin, który jako metal nie reaguje praktycznie z tlenem atmosferycznym. Powodem jest fakt, że glin na powietrzu pokrywa się cienką (praktycznie niewidoczną dla oka) warstwą Al2O3 na tyle szczelną i dobrze przylegającą do powierzchni metalu, że chroni ona go skutecznie przed dostępem tlenu i wody. Zjawisko to nazywa się pasywacją..
Podobnie i miedz, która w temperaturze pokojowej, w atmosferze czystego suchego powietrza, bardzo powoli utlenia się tworząc Cu2O (tlenek miedzi(I)), który nadaje powierzchni czerwony kolor. Z kolei wilgoć i dwutlenek węgla (CO2) z powietrza w reakcji z tlenkiem miedzi(I) (Cu2O) tworzą zielony osad, tzw. patynę, która chroni przed dalszym oddziaływaniem czynników atmosferycznych. Dlatego miedz w postaci blachy jest wykorzystywana do krycia dachów, szczególnie na obiektach zabytkowych.
Tak samo zjawisko korozji, która występuje na przedmiotach wykonanych z żelaza daje nam produkt końcowy, którym jest rdza. Otóż okazuje się, że rdza jest tlenkiem żelaza(III) o wzorze chemicznym Fe2O3. Powstaje ona w wyniku procesów elektrochemicznych zachodzących na powierzchni żelaza pod wpływem czynników atmosferycznych (wilgoć, tlen). W tym przypadku zjawisko korozji, tj. powstawania tlenków pod postacią rdzy jest zjawiskiem szkodliwym