Anoreksja

Zaburzenia odżywiania występują pod dwiema postaciami: jadłowstrętu psychicznego - zwanego anoreksją (anoreksja nerwowa), oraz żarłoczności psychicznej - zwanego bulimią (bulimia nerwowa). Obydwie postacie są groźne dla zdrowia, a nawet życia chorej osoby.

Jadłowstręt psychiczny, czyli anoreksja, jest to choroba o podłożu psychicznym. Objawia się silną obawą przed utyciem prowadzącą do unikania jedzenia. Osoby chore postrzegają siebie jako dużo grubsze i brzydsze niż są w rzeczywistości, nierzadko czują wstręt do swojego ciała i mają zaniżone poczucie własnej wartości. Często też stwierdzają, że są syte, zanim zaczną jeść. Jednym z kryteriów rozpoznawczych anoreksji jest spadek należnej masy ciała o ponad 15%.

Zaburzenia w przyjmowaniu pokarmów rozwijają się wtedy, gdy jedzenie i masa ciała stają się obsesją niezaspokojonych potrzeb psychicznych. Koncentracja na jedzeniu może być: oznaką miłości, oznaką więzi, może być pocieszeniem lub przyjemnością lub rozrywką. Jeżeli dziewczyna wzrasta słysząc dookoła i przyjmując za dobrą monetę, że jedynie jako osoba szczupła będzie atrakcyjna, szczęśliwa i akceptowana, to jej potrzeby emocjonalne łatwo mogą zostać zniekształcone.

U pewnej liczby pacjentów z anoreksją stwierdza się okresy żarłoczności zwane epizodami bulimicznymi. Przeplatają oni czas stosowania ścisłej diety z okresami nadmiernego objadania się, prawdopodobnie dlatego, że ich organizm reaguje zmianami fizjologicznymi na brak pożywienia. Jeżeli żarłoczność nie występuje naprzemiennie z anoreksją, to tę chorobę nazywamy bulimią.

Zaczyna się mówić o epidemii występowania anoreksji i bulimii wśród nastolatków i ludzi wkraczających w dorosłe życie. Problemy anoreksji, bulimii i kompulsywnego jedzenia nie sprowadzają się tylko do kwestii wagi, pożywienia, czy wymiarów ciała. Zaburzenia te są nierozerwalnie związane z konfliktami wewnętrznymi. Jedzenie staje się formą walki z problemami natury psychicznej jakie trapią nastolatki i ludzi u progu ich dorosłego życia. Podłożem tych zaburzeń są problemy uczuciowe, potrzeba określenia własnej tożsamości, negatywny obraz własnej osoby, paradoks jednoczesnego odczuwania miłości i nienawiści do własnej rodziny, rozwój seksualny czy nieprawidłowości seksualne mające swoje źródło we wczesnym dzieciństwie.