Recepta na radość doskonałą.

Dla każdego chyba człowieka naturalne jest dążenie do szczęścia, wieczne poszukiwanie radości życia. Ale jak znaleźć tą radość doskonałą? Czy jest na nią jakaś cudowna recepta?

W tym wypracowaniu postaram się przytoczyć kilka wskazówek, które być może sprawią że osiągnięcie radości doskonałej nie będzie takie trudne.

Lecz zanim do tego przystąpię pragnę przybliżyć współczesnemu człowiekowi postać zakonnika, św. Franciszka który uczył ludzi żyć w harmonii ze światem. Wyrzekł się on wszelkich dóbr ziemskich. Odziany w zgrzebny habit, każdą kromką chleba dzielił się z ubogimi, modlił się, pracował i był szczęśliwy. Czynił to wszystko z radością, przepełniony miłością do Boga, świata, ludzi, zwierząt i roślin. Zakładał że dzieło Boże musi być dobre i piękne, śpiewał hymny na chwałę Pana i naprawiał zło, które czynił szatan.

Wracając do tematu, myślę że nie koniecznie trzeba być zakonnikiem, aby osiągnąć radość ze swojego postępowania.

Niżej wymienione postulaty kieruję do każdego człowieka żyjącego w obecnych czasach:

I. Okazywać pokorę i miłość w stosunku do ludzi, którzy nas znieważają czynem lub słowem, tłumacząc sobie przy tym tak jak św. Franciszek tłumaczył bratu Leonowi „pomyślimy z pokorą i miłością, że odźwierny ten zna nas dobrze, lecz Bóg przeciw nam mówić mu każe”.

II. Umiejętność wybaczania nawet najgorszych krzywd, obelg i udręczeń. Należy wówczas „pomyśleć o mękach Chrystusa Błogosławionego, które winniśmy ścierpieć dla miłości Jego”.

III. Zdolność walczenia ze swoimi wadami. Tak jak św. Franciszek powiedział do brata Leona „Ponad wszystkimi łaski i dary Ducha Świętego, których Chrystus udziela przyjaciołom swoim, jest pokonanie samego siebie”.

IV. Żyć według zasady, aby „ tobie było dobrze i z tobą innym też było dobrze”.

V. Być wrażliwym na cudze nieszczęście.

VI. Umieć kochać i być kochanym.

VII. Nieść bezinteresowną pomoc ludziom biednym, chorym i nieszczęśliwym.

VIII. W obecnym świecie w którym często dochodzi do niszczenia środowiska naturalnego należy walczyć by nie wycinano lasów, nie zatruwano rzek i mórz. Działalność taka przynieść może wiele zadowolenia i uczynić człowieka bardzo szczęśliwym.

IX. Pracowitość, sumienność i wytrwałość może sprawić że spełnią się najskrytsze marzenia a serce napełni się radością.

X. Umieć „szczęście i nieszczęście znosić” z godnością.

Wszystkie wyżej wymienione postulaty skierowane są do każdego z nas.

Myślę że gdy będziemy starali się ich przestrzegać to świat, w którym przyszło nam żyć będzie lepszy, przez co i nam będzie się lepiej na nim żyło.