Działanie czy kontemplowanie świata? Które z zachowań i postaw bohaterów są ci bliższe? Dlaczego?

Działanie czy kontemplowanie świata? Trudno jest w dzisiejszych czasach odpowiedzieć na owe pytanie. Myślę, ze zawsze przychodzi taki moment, w którym możemy i chcemy zrobić coś dobrego dla świata ( mimo, że często nasze działania to przysłowiowa „kropla w morzu”). Osobiście staram się pomagać i uszczęśliwiać innych ludzi – nie oczekując za to jakiejkolwiek wdzięczności. Wierzę, że wokół nas istnieją osoby, dla których pieniądze nie są najważniejsze. Tych ludzi cechuje przede wszystkim bezinteresowność i dobroć.
Literatura zawiera wiele przykładów altruizmu, którego brakuje w obecnych czasach. Postawy bohaterów w niezliczonych ilościach opowiadań, powieści, dramatów są godne naśladowania.
„Musisz żyć dla innych, jeśli chcesz żyć z pożytkiem dla siebie” - Seneka
Już w mitologii greckiej możemy, odnaleźć pierwsze altruistyczne postawy. Najprostszym przykładem jest mit o Prometeuszu, który postanowił zaludnić ziemię. Aby to uczynić, stworzył człowieka z łez i gliny, oraz dał mu duszę z ognia niebieskiego, skradzionego z rydwanu Heliosa. Widział jednak, że człowiek jest słabym stworzeniem, więc ukradł bogom ogień, by obdarować nim swoich podopiecznych.
Miłość Prometeusza do ludzi była ogromna. Jednak za swoje dobre uczynki, które nie podobały się Zeusowi, musiał ponieść straszliwa karę- został skazany na wieczne męki.
„Antygona” Sofoklesa jest następnym przykładem, który myślę, warto przywołać. Jest to tragiczna historia kobiety, która sprzeciwiła się rozkazom króla Kreona. Jej brat Polinejkes został uznany przez swego władcę za zdrajcę ojczyzny, dlatego też zabroniono chować jego zwłok. Z owym rozkazem Antygona nie mogła się zgodzić, uważała bowiem, że śmierć jest już wystarczającą karą za grzechy. Grzebiąc zwłoki brata skazała siebie i bliskich króla na śmierć.
Antygona jest przykładem na to, że najważniejsze są prawa boskie, a nie ziemskie. Mimo, że Antygona ginie – odnosi zwycięstwo, a jej postawa jest godna podziwu. Jednocześnie pokazuje jak wielka może być miłość do bliźniego, i w jakim stopniu człowiek może się poświęcić dla drugiego.
Wiem, że obecnie znalazłoby się zaledwie kilka przykładów podobnych postaw wobec bliźniego. Nie mogę powiedzieć, że poświęcenie Antygony powinno być naśladowane – lecz warto czasem przypomnieć sobie tę smutną, ale zarazem pouczającą historię.
„Konrad Wallenrod” to średniowieczny rycerz, szlachetny, honorowy i przede wszystkim – zdolny do wszelkiego poświęcenia. Uwidacznia się to w momencie, gdy decyduje się poświęcić swój honor, szczęście rodzinne i życie dla dobra Litwy. Zostaje szpiegiem, bo wkrada się w szeregi znienawidzonych Krzyżaków, zostaje Wielkim Mistrzem i prowadzi zakon do zguby.
Bohater utworu Adama Mickiewicza odegrał bardzo ważną role w literaturze, a nawet historii polskiej. Wallenrod reprezentuje spiskowców, którzy nie mogli podjąć walki otwartej, decydowali się na konspirację. Losy Konrada, stały się inspiracją dla Polaków walczących o odzyskanie niepodległości.
„Konrad Wallenrod” jest więc nie tylko przykładem bohatera literackiego – staje się on wzorem do naśladowania. Jest jednym z tych, z którymi utożsamiali się ludzie, będąc w podobnych sytuacjach.
W „Potopie” Henryka Sienkiewicza występuje bohater, który zdaje się być podobny do Konrada Wallenroda. W swym życiu przechodzi przemianę – z staje się szlachetny i skromny , jest niewątpliwie oddany ojczyźnie.
Jednak wspominając o „Potopie” chciałem również do autora dzieła. Sienkiewicz w bardzo prosty sposób nawoływał Polaków do walki. Ukazywał patriotów, którzy walczyli na polach bitew nie odnosząc ran, nie skarżyli się na trudy walki. Zdrajcy odczuwają wyraźnie skutki potyczek.
Autor w wyraźny sposób chce nam przekazać, że tylko działanie przynosi zamierzone skutki. Udowadnia, że wygrać można nawet wtedy, gdy przewaga wroga jest miażdżąca.
Podsumowując, myślę że w dzisiejszych czasach nie możemy pozwolić tylko na kontemplowanie świata. Musimy cały czas działać i starać się zmieniać świat na coraz lepszy. Lektura niektórych powieści, mitów, pomaga nam w poznaniu skutków określonych zachowań.
Będąc dzisiaj Antygoną czy Prometeuszem, nie tylko przysłużymy się do polepszenia warunków panujących na świecie, ale również staniemy się przykładem dla następnych pokoleń.