Wierność ideałom czy wygodnictwo życiowe?

Ludzie niemal od zawsze dzielili się na materialistów – tych, którzy ponad wszystko cenią pieniądze i dobrobyt, oraz idealistów. Ci drudzy za najważniejsze w życiu uważają dążenie do spełnienia marzeń bez względu na wszystko. Dla nich nie liczą się dobra materialne, całe swoje życie potrafią poświęcić szczytnym dla nich celom. W przeszłości z całą pewnością częściej można było spotkać takich ludzi. Człowiek bardzo często stawia sobie pytanie, co jest tak naprawdę w życiu ważniejsze? Wiara w swoje ideały, czy tylko i wyłącznie złudnie piękne, lecz puste życie. W dalszej części mojej pracy mam zamiar udowodnić, że to jednak marzenia są w życiu najważniejsze.
Stanisława Bozowska, główna bohaterka „Siłaczki” Stefana Żeromskiego to przedstawicielka polskiej inteligencji. Poszła za głosem serca i została nauczycielką. Mimo wielu przeciwności losu, życia w nędzy i biedzie, do końca swego żywota trwała przy swoich ideałach z młodzieńczych lat, dzięki czemu było piękne pomimo krótkiego okresu jego trwania. Paweł Obarecki, dawna miłość Stanisławy, tak jak ona miał swoje młodzieńcze ideały. Pragnął nauczyć wiejskich ludzi z Obrzydłówka podstaw higieny. Pragnął zwalczyć aptekarzy sprzedających za wysokie sumy bezwartościowe lekarstwa. Przez pewien czas realizował swoje marzenia, jednak brak samozaparcia i prawdziwej wiary w ideały pozwoliły na to, że doktor Obarecki złamał się. Przegrał swoje marzenia, zatracił się w pragnieniu zarabiania pieniędzy, życia w wygodzie.
Jednym z najważniejszych idealistów, którego znał cały świat był Jan Paweł II znany również jako Karol Wojtyła. Od najmłodszych lat wiara była dla niego bardzo ważna. Całą swoją młodość poświęcał głownie nauce, Bogu i aktorstwu. Po ukończeniu studiów zrozumiał, że kapłaństwo jest dla niego życiowym powołaniem. W wieku pięćdziesięciu ośmiu lat został wybrany na Papieża. W trakcie całego pontyfikatu głosił swoje ideały. Prawdopodobnie nie ma na świcie osoby, która uważa, że jego życie nie było wspaniałe. Papież ten uzyskał przydomek Wielki. Wcześniej taki tytuł uzyskało tylko trzech duchownych. Uważam, że ów człowiek zyskał sobie taki szacunek dzięki temu, że do końca życia trwał w swojej wierze.
Kolejnym argumentem, który pragnę przedstawić jest fakt, iż pieniądze, które co prawda bardzo umilają życie, mogą je bardzo łatwo zniszczyć. Człowiek, który swoje życie opierał głownie na pieniądzach, a jego mottem było: „mieć jak najwięcej i żyć jak najwygodniej”, gdy straci wszystko, co posiadał ulatuje mu sens jego istnienia. Z kolei ideałów i marzeń człowiekowi nie jest tak łatwo odebrać. Nawet, jeśli zabierze się komuś takiemu wszelkie dobra materialne, taka osoba nadal będzie dążyła do spełnienia swoich marzeń.
Reasumując, wyciągam wniosek, że ideały są w życiu dużo ważniejsze od wygodnictwa. Przedstawione przeze mnie argumenty potwierdzają moje zdanie. Mimo tego, że życie idealistów czy marzycieli jest pozornie niegodne zazdrości, tak naprawdę jest najlepszym bytem ludzkim.