Charakterystyka Don Kichota.

Scharakteryzuj postać Don Kichota. Czy błędny rycerz budzi tylko twój pobłażliwy uśmiech? Co tak naprawdę symbolizuje ten bohater?

Niewątpliwie postać Don Kichota z powieści Cervantesa, jest bohaterem komicznym, pełnym dziwactw, ale i pasji. Moim zdaniem Don Kichot jest marzycielem, który chce wyidealizować świat i samego siebie, co też niektórym może wydawać się szaleństwem.
Alons Kiczano, bo tak naprawdę nazywał się Don Kichot, zafascynował się książkami o średniowiecznych romansach dworskich. Nie mógł oderwać się od woluminu do póki nie skończył go czytać. Czasy średniowiecza, o których się rozczytywał, tak go zafascynowały, że zaczął utożsamiać się z bohaterami utworów. Warto też dodać, że Kiczano w momencie metamorfozy, zmieniającej go w Don Kichota, miał 50 lat. Być może z nudów, zmęczenia życiem, czy też z choroby miał ochotę na zmiany. Myślę, że właśnie coś takiego poza fascynacją przeczytanymi książkami, mogło być przyczyną „zdziwaczenia” Kiczano.
Don Kichot, to w moich oczach idealista, mimo, iż żył fikcją, dążył do realizacji swych marzeń. Mimo, iż robił to nieudolnie, to jednak jego ideały były godne podziwu. W końcu „walczył” on ze złem. Dziś nie potrafimy nawet podjąć próby takiej walki. W pewnym stopniu chyba zaakceptowaliśmy to, ze jest ono miedzy nami. Może to właśnie jest szaleństwo? Don Kichot „realizował” swe marzenia, mimo że dla innych były one dziwactwem. Był wyśmiewany i traktowany za kogoś nienormalnego.
Być może starszemu człowiekowi zrobiło się przykro, że jego marzenia są dla innych pożywką do żartów i nie chciał żyć wśród takich ludzi? Wymyślił sobie swój własny, spokojny, wyidealizowany świat, w którym było mu dobrze. Najłatwiej było mu oddać się marzeniom o pięknym i idealnym świecie, którego stał się częścią. Dążył do tego, aby wynieść z życia coś pozytywnego i żeby nie myśleć o tym świecie, w którym nie mógł się odnaleźć, w którym było mu zle.... Być może dla nas nie jest to normalne, jednak w moich oczach nie jest to też czymś zaskakującym, wręcz odwrotnie, podziwiam jego odwagę żeby wszystkiemu się przeciwstawić.
Kiczano pragnął kochać i być kochanym. Marzył o miłości rycerskiej- chciał mieć damę swojego serca, której byłby wierny i któremu ona byłaby wierna. Tak więc pewną wieśniaczkę, Aldonizę Lorenzo, Don Kichot w swych marzeniach wykreował na księżniczkę, damę swojego serca. Nadał jej imię- Dona Dulcynea z Toboso. Była ona w jego oczach ideałem. Myślę, że Kiczano chciał ją taką widzieć lub też dostrzegał w niej to, czego inni nie potrafili dojrzeć.
Moją hipotezę, że Don Kichot nie był wariatem, tylko człowiekiem zagubionym, który uciekał od świata, w którym nie potrafił się odnaleźć, jest też fakt, że umierając „odzyskał zdrowe zmysły”. Nie odchodził, bowiem od świata swych marzeń, tylko od tego, w którym żył jedynie ciałem. Spisał testament, pożegnał się ze swymi przyjaciółmi i umarł. Na jego grobie Samson Karaska napisał: "Nawet w godzinie śmierci pozostał zwycięzcą pogromił, bowiem własne szaleństwo i odnalazł swą dawną mądrość." To zdanie pozwala mi powiedzieć, ze Don Kichot wcale nie był szalony. Człowiek niespełna rozumu, nie ma kontroli nad sobą i swoją świadomością. Kiczano jednak ciągle był świadomy tego, kim tak naprawdę jest.
Reasumując jednoznacznie stwierdzam, że Don Kichot był idealistą, marzycielem, próbującym spełnić swe marzenia, a także człowiekiem pragnącym przeżyć wiele przygód i wieść życie z dala od świata, który był dla niego abstrakcją.
Don Kichot pokazuje nam ze zawsze warto dążyć do naszych celów i pragnień, mimo niektórych problemów które mogą nas zniechęcić do dalszej ”drogi”. Nie należy zbytnio przejmować się uwagami innych, gdyż w życiu najważniejsze jest żebyśmy czuli się dobrze i nie musieli się oszukiwać…

"Kiedy czegoś gorąco pragniesz, to cały wszechświat działa potajemnie by udało Ci się to osiągnąć." - Paulo Coelho