Achilles i Hektor to dwaj główni bohaterowie ,,Iliady’’ Homera. Ten pierwszy jest synem Pelleusa i Tetydy walczącym po stronie obozu greckiego. Heros. Odporny na ból dzięki kąpielą w Styksie. Posiadał jedne czuły punkt – piętę, ponieważ za nią trzymała go rodzicielka podczas tychże kąpieli. Fakt ten wykorzystał Parys , zabijając w końcowej części ,,Iliady’’ bohatera. Hektor zaś, jest synem Priama, władcy Troi. Najodważniejszy wśród Trojan. Mąż Andromachy i ojciec Astynaksa – bardzo kochał syna i pragnął , by był tak sławny jak ojciec:
,,Dzeusie i inni bogowie! Dajcie, by moja latorośl,
Syn mój, w przyszłości, tak samo jak ja, był pierwszym wśród Trojan’’.
Zmarł podczas chwalebnej walki z Achillesem:
,,Tak powiedział i wszystko kończąca śmierć go okryła’’.
Achilles miał potężnie budowaną sylwetkę. Jego błękitne oczy, długie falujące włosy, delikatne dziewczęce rysy sprawiały, iż uważany był za jedna z córek Likomedasa, ponieważ nie wyróżniał się w ich towarzystwie. Przez Hektora został porównany do bogów:
,, Jednak chybiłeś tym razem, do bogów podobny Achillu’’
Nosił szczerozłota zbroję wykutą przez Hefajstosa.
Hektor odznaczał się atletyczną budową, Jego rysy, w przeciwieństwie do Achillesa, były o wiele bardziej męskie. Odziany był w zbroję Patroklosa i w ,, hełm wiejący kitami’’.
Uroda Achillesa była wręcz przeciwstawna do jego charakteru. W walce wyróżniał się wyjątkową okrutnością, nieczułością, brakiem litości:
,, I w pojedynkach, i w bitwie pospólnej najstraszliwszy był Achilles.”
Wybuchowy, mściwy ( zabicie Hektora za śmierć Patroklosa), niewzruszony:
,, Żelazne masz bowiem serce w swej piersi’’
Był pełen pychy i pogardy dla przeciwnika. Mimo tych wszystkich agresywnych cech, jakimi okrywał się na co dzień, ukazał się również jako człowiek inteligentny i sprytny. Na uwagę zasługuje także jego zachowanie wobec króla Priama, gdy ten na kolanach błagał go o oddanie syna. Wówczas w Achillesie obudziły się dwa pozytywne uczucia: współczucie i zrozumienie:
,,Achilles wzruszył się. Dwie łzy ściekły po młodych policzkach...”.
Sprawiły one, iż heros przystanął na prośby władcy.
Hektor zaś był kochany przez lud m. in. za swoją siłę, odwagę:
,, Pierwszy rzekł Hektor potężny’’,
a także szlachetność, wrażliwość i uczciwość. Szanował swojego przeciwnika:
,, Ciała ja twojego nie zelżę okrutnie
... a zwłoki
oddam z powrotem Achajom’’.
Był konsekwentny. Ponosił odpowiedzialność za swe czyny i starał się przynosić jak najmniej strat. Dobrym przykładem może być tutaj to, iż stanął do walki z Achillesem za zabicie Patroklosa z pełną świadomością boskości i siły przeciwnika. Ukazał w ten sposób swoją odwagę i honor:
,, Lecz teraz serce mi każę
Stanąć i zetrzeć się z tobą’’,
Jak każdy człowiek przeżył i chwilę słabości-ucieczka przed Achillesem-którą pokonał, stawając do walki:
,,Synu Peleusa, już dłużej nie będę przed tobą uciekał,
Chociaż obiegłem gród wielki boskiego Priama trzykrotnie”
Bohaterowie ci posiadali tez cechy wspólne: dumę i pragnienie pośmiertnej sławy.
Moim zdaniem obydwaj bohaterowie są warci uwagi. Mimo tego, iż w dużej mierze są swoimi przeciwieństwami, dążą do jednego celu: pozytywnej sławy i wygranej. Dzięki nim dowiadujemy się jak trudno jest zdobyć chwałę i miłość ludu, ile trzeba poświęcić w imię ojczyzny, własnych przekonań. Bohaterowie pokazują nam dwa aspekty dumy, którą się kierowali: doprowadziła ona do ich śmierci, ale przyczyniła się także do ich sławy. Te dwie postacie zapewne miały ogromny wpływ na ówczesnych wojowników, dodając im odwagi, siłę i nadając im cel: śmierć za ojczyznę.