Podmio liryczny dokonuje proby sformuowania prawd zyciowych, a takze zastanawia sie nad sensem i celownoscia ludzkich staran i mysli.
Nie warto bowiem zamartwiac sie tym, co przyniesie dzien jutrzejszy. Nikt nie jest w stanie przewidziec przyszlosci. Jesli teraz nie mamy zadnych problemow, dzien jutrezjszy moze przyniesc nam wiele cierpienia lub odwrotnie. Jedyna osoba, ktora wczesniej wie, co sie stanie jest Bog.
Poczatkowe dtrofy pokazuja, ze czlowiek powinien doznac przyjemnosci tego swiata. Szczesie ejst bardzo ulotne, nie powinno ogladac sie na przeszlosc. Kolejne zwrotki mowia nam iz korzystanie z przyjemnosci tego swiata musi byc roozsadne i z umiarem. Pojawia sie postac fortuny, ktora jest przyczyna ludzkich trosk i zmatrwien. Utozsamia ona zmienne koleje losu, zmienne szczesie, ktore raz dotyka tego, a raz innego czlowieka. Przed zmiennymi dzialaniami fortuby czlowiek moze uchronic sie zachowujac wewnetrzny spokoj, nawet kiedy jest nieszczesliwy.