Optyka

Światło jest falą elektromagnetyczną o zakresie długości ok. 400 nm do 800 nm i częstotliwościach od ok. 3,75 *10 do 14 Hz.. Nazywamy jes światłem widzialnym, bo przechodzi bez większych strat przez soczewkę oka. Fale o najmniejszej częstotliwości to fale światła czerwonego. Następnie są kolejno: pomarańczowa, żółta, zielona, niebieska i fioletowa. Promieniowanie o częstotliwości nieco mniejszej od światła widzialnego, nazywamy podczerwonym, a nieco większej – nadfioletowym. Dyfrakcja to ugięcie fali, zjawisko zmiany kierunku rozchodzenia się fali na krawędziach przeszkód. Kąt padania to kąt między kierunkiem promienia padającego a prostą prostopadłą do granicy ośrodków. Kąt odbicia to kąt między kierunkiem promienia odbitego a prostą prostopadłą do granicy ośrodków. Prawo odbicia mówi nam, jaki jest kierunek promienia odbitego. Kąt odbicia równy jest kątowi padania, a promień padający, promień odbity i prosta prostopadła do granicy ośrodków leżą w jednej płaszczyźnie. Rozproszenie światła to odbicie go w różnych kierunkach. Prawo załamania: Stosunek sinusa kąta padania do sinusa kąta załamania jest równy stosunkowi prędkości fali w ośrodku I do prędkości fali w ośrodku II. Jest dla danych dwóch ośrodków wielkością stałą i nosi nazwę względnego współczynnika załamania ośrodka I względem II.
sin α / sin β = V1 / V2 = n 2/1gdzie n – współczynnik załamania.


Kąt załamania to kąt, jaki tworzy kierunek promienia załamanego z prostą prostopadłą. Bezwzględny współczynnik załamania światła to współczynnik załamania światła na granicy dowolnego ośrodka i próżni (V1 = C, V2 = V) n = C / V. Współczynnik załamania próżni jest równy 1, ośrodki, w których światło rozchodzi się z małą szybkością, mają duży współczynnik załamania. Względny współczynnik załamania ośrodka II względem I jest równy stosunkowi (bezwzględnych) współczynników załamania tych dwóch ośrodków. n 2/1 = V1 / V2 = n2 / n1. Kąt graniczny to kąt załamania, wynoszący 90*. Całkowite wewnętrzne odbicie to zjawisko polegające na tym, że dla kątów padania większych od kąta granicznego, na granicy dwóch ośrodków następuje tylko odbicie – światło nie przedostaje się do drugiego ośrodka. Sinα graniczny / sin 90* = sin α graniczny = n2 / n1. Jeśli ośrodkiem II jest próżnia lub powietrze to sin α graniczny = 1 / n 1. Obraz pozorny to obraz powstały w punkcie, w którym przecinają się przedłużenia promieni odbitych od zwierciadła. Ognisko zwierciadła to miejsce przecięcia się promieni odbitych, które biegły przed odbiciem równolegle do osi optycznej, w miejscu F (ognisku zwierciadła), odległym od zwierciadła o f = r / 2. odległość f – ogniskowa zwierciadła. Równanie zwierciadła 1 / f = 1 /x + 1 / y, gdzie x to odległość przedmiotu od zwierciadła, y to odległość obrazu od zwierciadła. y = f*x / x – f.