Charakterystyka porównawacza Cześnika i Rejenta

Szlachcice: Cześnik i Rejent SA bohaterami książki Aleksandra Fredry pt. „Zemsta”. Posiadają po połowie zamku. Dziedziniec przedzielony jest murem, o który obaj bohaterowie ciągle się kłócą.
Cześnik, czyli Maciej Raptusiewicz, to człowiek gwałtowny, skłonny do krzyku i przemocy fizycznej. Nazwisko bardzo pasuje do jego charakteru. Raptus z łaciny znaczy: człowiek w gorącej wodzie kąpany.
Do szału doprowadza go próba naprawy muru. Atakuje mularzy, ale gdy Rejent tchórzliwie ucieka, oddaje im pieniądze za zabrane narzędzia. Nie jest on więc tak zły, tylko robi coś, zanim pomyśli.
Zwykle, mówiący ludziom prosto w oczy to co myśli o nich szlachcic jest jednak bardzo nieśmiały w stosunkach do kobiet. Nie może się zdecydować, którą z nich wybrać za żonę: swoja bratanicę, Klarę czy Podstolinę – starą pannę, opiekunkę Klary. Po dokonaniu wyboru postanawia wysłać Papkina, żeby on oświadczył się za niego wybrance. Papkin doprowadza do tego, że Postolina sama oświadcza się Cześnikowi.
Maciej Raptusiewicz to także bardzo odważny patriota, który należał do Konfederacji Barskiej. Mimo wielkiej chęci do walki szanuje on tradycję polskiej gościnności. Nie wyrzuca gościa z domu nawet wtedy, kiedy jest nim Rejent. Mówi: „Wszak gdy wstąpił w moje progi, włos mu z głowy spaść nie może”.
Zupełnie inny charakter ma Rejent. Jest zamknięty w sobie i małomówny. Cechuje go przebiegłość i chciwość. Sam nie ma zamiaru się ożenić, ale wykrada Podstolinę, narzeczoną Cześnika. Zamierza on wydać ja za swojego syna Wacława, aby mieć stały dostęp do pieniędzy rzekomo zamożnej panny młodej.
Choć sam jest prawnikiem, to próbował złamać prawo i nakłonić mularzy, których przegonił Cześnik do złożenia fałszywych zeznań. Chciał w ten sposób uzyskać odszkodowanie. Stwarzał pozory człowieka pobożnego. Często używa powiedzonek: „Niech się dzieje wola nieba, z nią się zawsze zgadzać trzeba:. Nie jest gościnny. Wyrzucił Papkina za drzwi domu choć jeszcze chwilę wcześniej był dla gościa bardzo miły.
O obydwu bohaterach nie można do końca powiedzieć że byli złymi ludźmi. Cześnik chociaż był skłonny do bicia, to kochał ojczyznę i twierdził, ze w progach jego domu nikomu nie może stać się krzywda nawet gdyby gościem był największy wróg. Rejent w kończy zgadza się na ślub Klary i swojego syna Wacława, chociaż niebyło to tak, jak on sobie wymyślił.
Łatwiej oswoić się nam z ich wadami, dlatego że Fredro opisał je w dość zabawny sposób i zakończył powieść zgodą obydwu bohaterów.