"Sielanka nieróżowa" Elizy Orzeszkowej.

Sielanka nieróżowa

Historia dwojga dzieci - Władka i Marcysi. Marcysia mieszka w mieście z matką Elżbietką, która jest alkoholiczką, chodzi pijana po szynkach, ludzie z niej drwią. Kiedy jest trzeźwa traktuje córkę tak jak powinna-karmi ją, ubiera, opowiada bajki, układa do łóżeczka i śpiewa jej piosenki. Kiedy jest pijana zupełnie nie dba o dziecko a czasem nawet je bije. Jest to kobieta świadoma swojego nałogu, ale jednocześnie słaba. Pracuje czasowo jako służąca u ludzi, których nie stać na stałą służbę. Nie wiadomo nic o ojcu Marcysi, wiemy tylko, że Elżbietka nie miała męża, czyli jest to dziecko nieslubne. Marcysia poznaje Władka w wieku 3 lat, kiedy to mama bierze ją ze sobą do domu Wierzbowej(ciotki Władka). Chłopiec opiekuje się Marcysia pozostawiana przez matkę przed domem(jest od dziewczynki 3 lata starszy), wiele razy wyławia ja ze stawu, do którego dziecko wpada. Zaprzyjaźniają się. Marcysia przychodzi do Władka pierwszy raz sama w wieku 5 lat, potem spotykają się już często, żebrzą razem, dzielą się kromkami starego chleba, Władek pokazuje Marcysi miasto, mówi jak ma żebrać. Razem ubolewają nad swoją biedą i zazdroszczą sąsiadowi Wierzbowej bogactwa. Władek obiecuje dziewczynce, ze jak dorośnie zdobędzie pieniądze i się z nią ożeni.

Elżbietka pewnego dnia postanawia skonczyć z nałogiem. W tym celu udaje się do Wierzbowej żeby ją rekomendowała jako służącą (bo tym się trudni ła Wierzbowa-załatwiała prace służbie), tamta się zgadza i zabiera do siebie Marcysię na rok. A zabiera ją, bo będzie z tego miała zysk -matka obiecuje płacić za jej utrzymanie. Dziewczyna musi tez sama na siebie zarobić-nosić wode, pielić w ogródku itp.

Władek mieszka z ciotką(Wierzbowa). Jego matka umarła, a ojciec oddał go ciotce. Ma stryja, który jest właścicielem cukierni. Gdy poznajemy Władka zarabia on naganiając gołębie (wypuszcza gołębia „przewodnika”, który wabi kilka gołębi ze stada na dach domu Wierzbowej, po czym chłopiec zamyka ptaki w klatce i sprzedaje. Czasem Wierzbowa tego nie zauważy, wtedy nie musi jej oddawać pieniędzy).Rok po wprowadzeniu się do nich Marcysi stryj oburzony tym, że jego krewny żebrze, śpi na ziemi i kradnie gołębie, zabiera go do siebie - od tej pory chłopak pracuje w cukierni i mieszka w mieście. Marcysia bardzo tęskni, dzieci się spotykają, ale coraz rzadziej. Mijają dni, miesiące, lata – Marcysia ma 15 lat Władek 18. Po roku niewidzenia się, spotykają się. Marcysią interesuje się syn bogatego sąsiada, ale ona go ignoruje. Przypadkiem spotyka się z Władkiem, umawiają się na wieczór na moście. Wieczorem przy moście dziewczyna czeka i czeka aż przychodzi natrętny syn sąsiada i jej się narzuca. Na szczęście w porę przychodzi Władek, który ratuje Marcysię z opresji i oboje idą nad staw. Rozmawiają, całują się. Władek mówi jej, że tęsknił, że o niej nie zapomniał, znają się od dziecka oraz powtarza kilka razy "jesteś tylko moja". Wspomina tajemniczo i zawile o tym, że być może jutro już się nie zobaczą, ale jeśli wszystko dobrze pojdzie, to będą mogli być zawsze razem i sobie wyjadą. Potem gwiżdże na niego Franek (jego starszy kolega) i gdzieś sobie idą.

Rano słychać jakieś krzyki, potem okazuje się, że Władek z Frankiem okradli tego bogatego sąsiada i Władka złapali na gorącym uczynku. Marcysia pobiegła do miasta, widziała jak Władka prowadzą do więzienia, ale nic nie mogła juz zrobić. Zrozpaczona wróciła do Wierzbowej błagać o pomoc. Tam odbywała się zakrapiana impreza (jakich wiele u Wierzbowej - to ona dała pierwszy kieliszek wódki Elżbietce).Na dodatek wróciła jej matka, zupełnie pijana, nie udało jej się wyleczyć z alkoholizmu. Marcysia chce się utopić z rozpaczy, ale ktośtam ją zawraca i dają jej kielicha, potem drugiego, w rezultacie Marcysia się upija i zasypia. Matka mówi, że czeka ją taki sam los, jaki spotkał ją samą. Czyli prawdopodobnie też zostanie zostanie alkoholiczką i czeka ja życie pełne pogardy, hańby i nieszczęścia. KONIEC