Henryk Sienkiewicz.

Życie
Urodzony 5 V 1846 w Woli Okrzejskiej w zubożałej rodzinie szlacheckiej.
Od 10 roku życia mieszka i kształci się w Warszawie. Studiuje prawo i nauki
filologiczne. Pracuje początkowo jako felietonista i reporter, pisząc do Niwy
i Słowa. W latach siedemdziesiątych wyjeżdża do Ameryki, aby wraz z grupą
znajomych założyć komunę rolniczą. Przedsięwzięcie nie udaje się i Sienkiewicz
wraca do Europy. Zapalony podróżnik – odwiedza Konstantynopol, Grecję,
Włochy, a nawet Afrykę. Aktywnie działa także w kraju, współtworząc
różne organizacje charytatywne i kasy pomocowe. W czasie licznych podróży
pisze powieści, drukując je w prasie krajowej. Wszystkie prawie dzieła przysparzają
autorowi wielką sławę w kraju i za granicą. Uhonorowaniem jego
twórczości stała się Nagroda Nobla, którą Sienkiewicz, jako pierwszy Polak,
otrzymuje w 1905 roku. W czasie I wojny światowej pisarz przebywa w Szwajcarii,
gdzie zajmuje się organizowaniem pomocy ofiarom wojny. Tam też
umiera, w miejscowości Vevey 15 XI 1916 roku. Prochy jego zostały w roku
1924 sprowadzone do Polski i złożone w katedrze św. Jana.

• Powieść historyczna – z tym gatunkiem
epickim Sienkiewicz kojarzy
się najbardziej. Jako autor
Trylogii pozostał na zawsze obecny
w kanonie literatury polskiej.
• Pozytywiści wobec zaborów –
Sienkiewicz przyjął dosyć specyficzną
postawę wobec niewoli Polski
– zamiast nawoływać do walki
lub reform, przenosi nas w czasy
wielkiej i silnej Rzeczpospolitej,
a robi to „ku pokrzepieniu serc”.
• Bohater jako kreacja autora –
mówi się, że Sienkiewicz poprzez
swoich bohaterów powieściowych
rekompensował sobie własne
kompleksy. We Wołodyjowskim,
zwanym Małym Rycerzem, możemy
widzieć jego samego – człowieka
„wielkiego duchem, ale małego
wzrostem”.

Twórczość
• Nowele – Sienkiewicz porusza w swych nowelach aktualne problemy społeczne
i obyczajowe. Ukazuje nierówność i niesprawiedliwość społeczną
(Janko Muzykant), trudności edukacyjne i przestarzałość szkolnictwa (Z
pamiętnika poznańskiego nauczyciela), nawiązuje do problemu zaborów
i niewoli ojczyzny (Latarnik).
• Trylogia – w skład niej wchodzą powieści historyczne Ogniem i mieczem,
Potop i Pan Wołodyjowski. Sienkiewicz pisał Trylogię, jak sam mówił, „ku
pokrzepieniu serc”. W Trylogii pisarz przedstawił Polskę wieku XVII, przeżywającą
powstanie kozackie, najazd Szwedów i wojny z Tatarami. Sienkiewicz
w autentyczne wydarzenia wplata fikcyjne postacie: Kmicica, Skrzetuskiego,
Michała Wołodyjowskiego, Zagłoby i wielu innych. Bohaterowie
z całego serca walczą za ojczyznę z opresji. Dzięki nim, a także dzięki poświęceniu
całego narodu Polska pozostaje wolna i niezwyciężona.
• Quo vadis – bez wątpienia najpopularniejsza powieść historyczna Sienkiewicza,
która przyniosła autorowi Nagrodę Nobla. Przetłumaczona na 50
języków! Pisarz przedstawił w niej prześladowania pierwszych chrześcijan
w starożytnym Rzymie za panowania Nerona, ukazał charyzmę, wytrwałość
zwolenników Chrystusa i przemiany religijne w Cesarstwie Rzymskim.
• Krzyżacy – powieść o Polsce za panowania Władysława Jagiełły, o walce
z zakonem krzyżackim i zwycięskiej bitwie pod Grunwaldem. Postacie, takie
jak Zbyszko i Maćko z Bogdańca, Jurand ze Spychowa, Jagienka czy
Danusia na zawsze zadomowiły się w świadomości polskich czytelników.