Jacek Soplica - Ksiądz Robak. Charakterystyka porównawcza.

Głównym bohaterem książki "Pan Tadeusz" autorstwa Adama Mickiewicza nie jest, na co wskazuje tytuł, Tadeusz, a jego ojciec czyli Jacek Soplica - ksiądz Robak.
Jacek Soplica to młody, średnio zamożny szlachcic. Jest synem podczaszyca, w swoim czasie stał na czele rodu Sopliców. Cieszy się poważaniem wsród szlachty - niestety między innymi dlatego, że wodzi rej na sejmikach. Zakochany w córce stolnika Horeszki - Ewie, przeżywa jednak silne rozczarowanie, gdyż nie dane jest mu się z nią ożenić.
Po ataku Moskali na siedzibę stolnika i zabiciu go przez Jacka, człowiek ten zamyka się w sobie. Zaczyna pić i popada w nałóg alkoholowy. Żeni się "z pierwszą napotkaną szlachcianką" i z tego związku rodzi się jego syn. Po śmierci żony przywdziewa habit i wstępuje do zakonu Bernardynów i przybiera nazwisko Robak. Na Litwie przygotowuje powstanie - chce godnie przyjąć wojsko napoleońskie.
Jacek to przystojny mężczyzna. Jego cechą charakterystyczną są ozdabiające twarz wydatne wąsy ("z wąsami od ucha do ucha"). Ubiera się w typowy dla tamtego okresu strój tej warstwy społecznej.
Ksiądz Robak ma około 50 lat. Jego głowę szpecą liczne blizny i szramy - "pamiątki" po otrzymanych w przeszłości ranach. Oprócz przepasanego sznurkiem habitu na nogach nosi sandały.
W latach swojej młodości Jacek jest odważny i ma tupet. Często kieruje się emocjami. Nie dba za bardzo o dobro Rzeczpospolitej - na sejmikach popiera tego, kto więcej zapłaci. Jest porywczy i wybuchowy. Taki typowy szlachcic - skory do kłótni i waśni. Przeżywa silne namiętności. Kocha Ewę Horeszkównę ale jest to miłość bezsilna, ponieważ jej rodzina nie patrzy na to uczucie przychylnym okiem. Po podaniu mu w domu stolnika tzw. czarnej polewki urażona została jego duma i poczucie godności osobistej, przez co staje się on zawzięty na Horeszkę i chce się zemścić. Po zabiciu ojca Ewy przylega do niego opinia zdrajcy - wszyscy niesłusznie myślą, że brał udział w ataku Moskali. Cierpi z tego powodu.
Po przemianie wewnętrznej staje się pobożny i skryty. Posiadł umiejętności pozwalające mu wpływać na decyzje innych ludzi. Próbuje godzić zwaśnionych w sporze o zamek. Jest powszechnie szanowany, swoją postawą imponuje szlachcie i cieszy się wśród niej wielkim autorytetem. Mimo, iż oficjalnym opiekunem Tadeusza jest Sędzia, to w rzeczywistości właśnie Robak kieruje losami syna. Przede wszystkim jednak jest on wielkim patriotą i stara się jak najlepiej wypełnić swoją misję i przygotować Litwę na przyjęcie armii Napoleona. Udaje mu się to: szlachta jednoczy się a on sam na łożu śmierci wyznaje tajemnicę swojej tożsamości i otrzymuje przebaczenie Gerwazego. Zostaje pochowany jako bohater narodowy i już pośmiertnie odznaczony krzyżem Legii Honorowej.
Według mnie z początkowego hulaki, wraz ze zmianą nazwiska, Jacek Soplica przemienił się z żałującego swoich czynów zakonnika. Świadczy to o jego dojrzałości emocjonalnej i umiejętności przyznawania się do błędów. Ta jego pokuta, mimo jego wcześniejszych grzechów, sprawia, że jest on postacią pozytywną.