Zmysł wzroku

Po środku przedniej części oka znajduje się przeźroczysta, mocna warstwa zwana rogówką. Przechodzi w białą część oka-twardówkę, która otacza niemal całą gałkę oczną. Twardówka jest pokryta cienką warstwą tkanki, wewnątrz której przebiega sieć drobnych naczyń krwionośnych. Przez rogówkę-przeźroczystą soczewkę przechodzą promienie świetlne. Jest to soczewka o stałej ogniskowej-zawsze znajduje się w tym samym miejscu i nie zmienia kształtu.Za twardówką znajduje się tęczówka. Najczęściej tęczówki są zielone, niebieskie lub brązowe. Tęczówka ma kształt dysku z otworem pośrodku. Ten otwór to źrenica-przechodzi przez nią docierające do tęczówki światło.Przestrzeń pomiędzy rogówką a tęczówką wypełniona jest przeźroczystym płynem-cieczą wodnistą, dzięki któremu rogówka jest gładka i wolna od zarazków. Za tęczówką znajduje się soczewka. Jest bardziej miękka i elastyczna od rogówki. Sieć włókien zwanych więzadłami obwódkowymi utrzymuje ją w stałym położeniu. Do soczewki przymocowany jest mięsień rzęskowy, który kurcząc się i rozkurczając powoduje zmianę jej kształtu:np. kiedy patrzysz na daleki obiekt mięsień rozkurcza się, wtedy soczewka rozkurcza się i staje się bardziej płaska. Gdy patrzysz na obiekt znajdujący się blisko soczewka jest bardziej zakrzywiona.Za soczewką leży tylna komora oka, wypełniona galaretowatą substancją-ciałem szklistym. Światło załamane przez rogówkę i soczewkę musi przejść przez nią nim dotrze do siatkówki-błony leżącej w tylnej części gałki ocznej, zbudowanej z około 130 milionów światłoczułych komórek, zwanych pręcikami i czopkami. Pręciki są wrażliwe na światło, jednak nie odróżniają barw poza niebieską i zieloną. Czopki natomiast różnicują barwy i umożliwiają ostrzejsze widzenie, ale przestają pracować, gdy jest ciemno. W bardzo jasnym świetle pręciki zamykają się, zaś czopki pracują nadal. Kiedy światło gaśnie pręciki stają się aktywne. Nie dzieje się to jednak natychmiastowo. Czopki są skupione na małym obszarze, zwanym dołkiem środkowym, leżącym w plamce żółtej. Większość pręcików go otacza, a na pozostałej części siatkówki rozrzucone są również czopki. Wewnątrz plamki żółtej znajduje się przerwa w siatkówce. Promienie świetlne padające na siatkówkę nie wywołują w tym miejscu żadnego efektu, co oznacza, że w każdym oku mamy niewielką "ślepą plamkę".Gałka oczna zawdzięcza swój kształt wypełniającej ją galaretowatej substancji zwanej ciałem szklistym, która powoduje jej jędrność i jednocześnie giętkość. Szypuła mocuje oko w oczodole, wewnątrz niej znajduje się nerw wzrokowy, przenoszący informacje z oka do mózgu. Dzięki połączeniu oka z mózgiem poprzez nerw wzrokowy (znajduje się wewnątrz niewielkiej szypuły w tylnej części gałki ocznej) ludzie i zwierzęta potrafią nie tylko odbierać obrazy uzyskiwane na siatkówce, ale także odpowiednio je interpretować.Gałka oczna porusza się dzięki sześciu mięśniom. Oczy znajdują się w zagłębieniu kostnym-oczodole, wysłanym miękką tkanką tłuszczową. Dzięki temu oko chronione jest przed urazami. Wewnętrzna strona powieki oraz przód oka obłożone są błoną śluzową, zwaną spojówką. Jej zadaniem jest ochrona i czyszczenie oka.Łzy wytwarzane są stale przez gruczoły łzowe leżące w zewnętrznym kąciku oka, skąd łzy przepływają do wewnętrznego kącika. Gdy oko zostanie zanieczyszczone (np. ziarenkiem piasku), gruczoły produkują więcej łez po to, by wypłukać zanieczyszczenia.Oko jest czyszczone za każdym mrugnięciem powieki. Zaciśnięcie powieki jest odruchem, który wykonujemy, chroniąc oczy przed jaskrawym światłem i zanieczyszczeniami znajdującymi się w powietrzu. Do pewnego stopnia przed zabrudzeniem chronią także rzęsy. Brwi także mają swoją rolę-chronią przed kropelkami potu spływającymi z czoła.Źrenica-okrągły otwór pośrodku tęczówki-umożliwia przenikanie światła. Źrenica reaguje na ilość światła jak i na odczuwane przez nas emocje (strach, miłość itp.) poszerzając się.Tęczówka rozkurcza się i kurczy, regulując ilość światła wchodzącego do oka.Siatkówka-to błona filmowa, na której rejestrowane są wrażenia wzrokowe.Soczewka-zakrzywiony, przeźroczysty, mały dysk, załamujący przechodzące przez niego promienie świetlne.