Interpretując wiersz A. Kamińskiej „Modlitwa do św. Franciszka”, scharakteryzuj człowieka współczesnego i średniowiecznego świętego. W pracy odwołaj się do filozofii życia św. Franciszka.

W wierszu A. Kamińskiej „Modlitwa do św. Franciszka” występują dwa rodzaje podmiotu lirycznego. Jeden ujawnia się w pierwszej osobie liczby pojedynczej np. : „pozwól mi”. Drugi zaś to podmiot zbiorowy, przykładem jest: „abyśmy mieli”. Świadczy to o solidarności poetki z ludzkością, która dba o dobro wspólne. Utwór ten jest modlitwą –jak sam tytuł wskazuje- w której człowiek współczesny prosi Boga o obdarowanie go łaskami o raz o to, by mógł być jak święty Franciszek.
Owy współczesny człowiek w wierszu ukazany jest jako nielitościwy egoista, nie wrażliwy na cierpienie i krzywdy innych ludzi oraz wrogo nastawiony do świata natury. Doprowadza do jej degradacji, ponieważ swoje potrzeby stawia na pierwszym miejscu. Zamknięty, zatroskany własnymi problemami nie zna przyjaźni, co prowadzi do tego, iż nie potrafi nią nikogo obdarować-jest samotny. Zależy mu tylko na dobrach materialnych. Jego bezmyślność prowadzi do zanieczyszczania powietrza, wody, jak i również wyniszczenia zwierząt-brak zastanowienia nad konsekwencjami swoich czynów. Boi się on śmierci, jednakże nie kontempluje nad sensem życia. Człowiek współczesny jest nieszczęśliwy. Owszem ma wszystko, lecz brakuje mu tego, co w życiu najważniejsze, a mianowicie: przyjaźń, miłość i uprzejmy uśmiech na twarzy drugiego człowieka.
Średniowieczny święty, św. Franciszek odrzucił bogactwo, zrezygnował z życia w dostatku, które mógł zapewnić mu ojciec (kupiec). Wybrał życie w ubóstwie, gdyż pieniądze nie miały dla niego żadnego znaczenia. Był przyjazny naturze. przykładem tego jest skuteczna rozmowa z wilkiem. Swoje potrzeby św. Franciszek stawia na drugim miejscu. Troska o ludzi, zwierzęta i naturę była głównym celem jego życia. Pielęgnował przyrodę i uczył wszystkich, jak należy ja kochać, gdyż została stworzona przez Boga. Mówił, że kochając naturę wielbimy również naszego Stwórcę. Jest refleksyjny, co wskazuje na to, iż interesują go przyszłe pokolenia. Święty Franciszek nie boi się śmierci, nazywa ją swoją siostrą. Głosi, że jest ona nieodzowna do spotkania z Bogiem, którego kocha. Mimo to, że był biedny, ubogi nie stało to na przeszkodzie do bycia szczęśliwym, a na jego brak nie mógł narzekać. Otrzymał wiele przyjaźni i miłości od drugiego człowieka oraz zwierząt. Radosny oraz bogaty wewnętrznie rozumiał, co w życiu jest najważniejsze. Dzięki temu potrafił odróżnić prawdziwe dobro od pozornego. Cieszył się tym, co dla współczesnego człowieka jest niczym nadzwyczajnym. We wszystkim, co go otaczało dostrzegał piękno i pełnię życia. Nie wymagała od siebie rzeczy niemożliwych. Cieszył się tym, co miał. Wiedział, że po śmierci czeka go życie wieczne, życie w raju. Tam, nie będzie istotny stan majątkowy-lecz miłość.
Przesłaniem wiersza A. Kamińskiej jest pragnienie bycia chociaż w niewielkim stopniu podobnym do św. Franciszka. Autorka przyznaje, że ludzie nie mogą poradzić sobie z pokusami dzisiejszej ludzkości. Pokazuje głód miłości, której ludzie oczekują, lecz sami nie są w stanie dać. Uprasza także wstawiennictwo u Boga przez świętego, ponieważ wie, iż on jedyny może pomóc.
Moim zdaniem człowiek współczesny powinien brać przykład ze św. Franciszka, który uczy nas jak żyć w zgodzie z naturą, drugim człowiekiem, a przede wszystkim z Bogiem. Ukazuje też nam, że nie powinniśmy bać się śmierci, bo dzięki niej spotkamy się ze Stwórcą i będziemy żyć wiecznie. Św. Franciszek napełnia człowieka nadzieją, że nie wszystko jest stracone, że może podołać wszystkiemu i dążyć tak jak on, ku świętości.