Charakterystyka Zośki – bohatera książki "Kamienie na szaniec".

Jednym z głównych bohaterów książki pt. „Kamienie na szaniec” jest Tadeusz Zawadzki – pseudonim Zośka. Harcmistrz, komendant rejonu Mokotów Górny podziemnej organizacji Wawer. Był synem działaczki społecznej i wybitnego chemika.

Obdarzony niemal dziewczęcą urodą. Delikatna cera, regularne rysy, „jasnoniebieskie spojrzenie i włosy złociste”, „uśmiech zupełnie dziewczęcy”, ręce o długich subtelnych palcach.

Zośka – człowiek wrażliwy i uczuciowy. Bardzo kochał swoją matkę. Miał wyjątkowe zdolności i odznaczał się wybitną inteligencją. Prowadził notatki, w których zapisywał swoje myśli i uczucia.

Wyróżniał się w strzelectwie, hokeju i tenisie. Wiele razy zdobywał pierwsze miejsca na zawodach. Potrafił ”przełamać” samego siebie. Mimo lęku przed wodą w krótkim czasie nauczył się pływać
.
Każdemu starał się pomóc. Podczas trwania wojny, wraz z innymi kolegami zajmował się szklarstwem. Jego specjalnością był wyrób marmolady. Był urodzonym organizatorem i przywódcą. Przewodniczył w wielu akcjach Małego Sabotażu. Bił rekordy w rysowaniu kotwic na murach. W czasie pracy był zawsze opanowany i spokojny. Zośka uczył kolegów obowiązkowości, punktualności, rzetelności.

Niecałe pół roku służył w dywersji. Stał się dzięki temu twardy, męski i pewny siebie. Pomagał uwolnić Rudego w Akcji pod Arsenałem. Cierpiał patrząc jak on cierpi. Bardzo przeżył śmierć Rudego i Alka.

Tadeusz Zawadzki poległ w akcji pod Sieczychami sierpnia 1943r.
Moim zdaniem Zośka był człowiekiem godnym podziwu. Mimo młodego wieku i wielu ciężkich przeżyć wspaniale pełnił swoją służbę. Każdy z nas powinien brać z niego przykład. Autor książki mówił o jej bohaterach, że potrafią pięknie żyć i pięknie umierać. Całkowicie podzielam jego zdanie.